قسمت 2 🔴 امير المؤمنين على عليه السلام بر اين حقّ پروردگار توجّه داده و فرموده است: انَّ مِنْ حَقِّ مَنْ عَظُمَ جَلالُ اللَّهِ فِى نَفْسِهِ وَ جَلَّ مَوْضِعُهُ مِنْ قَلْبِهِ انْ يَصْغُرَ عِنْدَهُ لِعِظَمِ ذلِكَ كُلُّ ما سِواهُ. وَ انَّ أَحَقَّ مَنْ كانَ كَذلِكَ لَمَنْ عَظُمَتْ نِعْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ، وَ لَطُفَ إحْسانُهُ الَيْهِ فَانَّهُ لَمْ تَعْظُمْ نِعْمَةُ اللَّهِ عَلى‏ احَدٍ الَّا ازْدادَ حَقُّ اللَّهِ عَلَيْهِ عِظَماً. آن كس كه جلال خدا در جانش بزرگ، و موضع حق در دلش با عظمت است، مى‏سزد كه به خاطر اين بزرگى، ماسواى خدا در نظرش كوچك باشد. و سزاوارترين كس به اين معنا كسى است كه نعمت و لطف و احسان خدا بر او بسيار است؛ زيرا خداوند نعمت بسيار به كسى عنايت نكرده مگر اينكه عظمت حقّ خدا بر او افزون گشته. چنين است كه حضرت در بخشى از نامه‏اش به حارث همدانى، فرموده است: وَ اسْتَصْلِحْ كُلَّ نِعْمَةٍ انْعَمَها اللَّهُ عَلَيْكَ و لاتُضَيِّعَنَّ نِعْمَةً مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عِنْدَكَ، وَلْيُرَ عَلَيْكَ اثَرُ ما أَنْعَمَ اللَّهُ بِهِ عَلَيْكَ. از هر نعمتى كه خداوند در اختيارت گذاشته به راه صلاح مصرف كن، و هيچ‏ نعمت خداداده را به تباهى نبر، بايد نشانه نعمت‏هايى كه خداوند به تو داده در تو ديده شود. احمد بن محمد بن ابى نصر مى‏گويد: «مطلبى را خدمت امام رضا عليه السلام عرض كردم، حضرت فرمود: شكيبا باش؛ زيرا اميدوارم كه خداوند برايت كارسازى كند انْ‏شاءَاللّه‏ ، سپس فرمود: به خدا سوگند! آنچه خداوند از اين دنيا براى مؤمن به آخرت اندازد، برايش بهتر از چيزى است كه در همين دنيا به او دهد. حضرت سپس دنيا را كوچك شمرد و فرمود: دنيا چه ارزشى دارد. آنگاه فرمود: برخوردار از نعمت در محلّ خطر است؛ زيرا خداوند در آن نعمت حقوقى را بر او واجب گردانيده است. به خدا قسم، گاهى اوقات خداوند عزّوجلّ به من نعمت‏هايى مى‏دهد و من پيوسته نسبت به آنها بيمناك هستم و دستش را تكان داد تا اينكه حقوقى كه خداوند در اين نعمت‏ها به گردن من دارد، بيرون آيم. من عرض كردم: فدايت شوم، شما با چنين مقامى و منزلتى كه داريد مى‏ترسيد؟! فرمود: آرى، پروردگارم را در برابر نعمتى كه به من ارزانى داشته مى‏ستايم. آفرينش انسان با امتياز اراده و اختيار، دليل بر قدرت نهايى خداوندگار است. با اين اختيار، انسان را موجودى برتر ساخته است ولى با اين حال ابزار بازدارنده‏اى كه او را در مسير حركت انسانى غافلگير كند و به جاده حيوانى‏گرى بكشاند، فراوان است، غريزه غضب و شهوت در وجود انسان برحسب فطرت نهفته است؛ امّا برخى عوامل تحريك كننده بيرونى است كه در جذب او نقش كليدى دارد. هر كه بتواند در مجموعه كشمكش‏ها و هوس‏ها، حقيقت وجودى خود را به سلامت به‏ هدف برساند از بزرگترين نعمت‏هاى حق بهره‏مند گرديده است. 👈 ادامه دارد ... دعای 🔗کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2