1) الهی ...وهب لی معالی الاخلاق واعصمنی من الفخر. معالی الاخلاق:کرامت های اخلاقی در مرتبه اعلا. یعنی آن فضائل روحی که به فرومایگی آلوده نیست و صاحب آن بزرگوارتر از آن است که به کارهای پست میل کند. امام سجاد علیه السلام از خداوند می خواهد معالی اخلاق رابه اوببخشد... یکی از علمای اخلاق می فرمود:هرگاه در دعاهای مٱثور«هب لی»آمد به معنای آن است که این خواسته از دست بشر خارج است وبا عمل ودرمقام تشریع به دست نمی آید،یعنی کار خیلی سخت است. برای مثال «معالی اخلاق». درتوان انسان نیست دارای کرامت های والای اخلاق شود. راه کار:با تضرع از خداوند بخواهد رحمت آورد وتفضل نماید،مکارم اخلاق رابه او عنایت فرماید،مثلا اگر به شخص او، ظلم کردند بتوان ببخشد. در این شب سیاه گم گشت راه مقصود از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت آفت معالی اخلاق ،تفاخر وخود بزرگ بینی است. قرآن کریم می فرماید:«والله لایحب کل مختال فخور»...مختال یعنی کسی که خیال میکند.خیال میکند بزرگ است. همهٔ مشکل همین است انسان خیال می کند مواهب الهی را خودش به دست آورده است. ودرسوره مبارک علق می فرماید:«کلا ان انسان لیطغی ان رآه استغنی»...هنگامی که انسان «فکر »می کند غنی است!!!طغیان می کند. حال اینکه چنین نیست اگر فضل خداوند نباشد ،انسان جیفه ای بیش نیست. یا عزیز یاغفار بالمهدی ادرکنی.«علیه السلام»