2. راغب در مفردات قرآن، عز باطنى را چنين معنى كرده است: «العزه حاله مانعه للانسان ان يغلب» عزت عبارت از حالت معنوى و روحى انسان است كه نمى‏گذارد آدمى در مقابل مال و مقام، شهوت و غضب، جاه و محبوبيت، و ديگر تمايلات نفسانى و شئون مادى مغلوب و مقهور گردد. به عبارت ديگر: شخصى كه عزت روحى دارد آنقدر نيرومند و قوى است كه در مقابل هوى و خواهشهاى نفسانى، شخصيت بزرگ خود را از دست نمى‏دهد و به پستى و زبونى نمى‏گرايد. اما عز ظاهرى عبارت از اين است كه مردم نسبت به شخصى ابراز علاقه كنند، او را بزرگ بشمرند، و مورد تكريمش قرار دهند، و اين با ضعف درونى و پستى روح منافات ندارد.