دومين راه براى شناختن عيبهاى اخلاقى آن است كه افراد باايمان و شاگردان مكتب قرآن به گفتار و رفتار يكديگر دقت نمايند و هر فردى براى فرد ديگر همانند آيينه باشد، خود را در او ببيند، عيوب خويش را بشناسد و آنها را اصلاح نمايد، خوبيهاى او را فراگيرد و عملا آنها را به كار بندد.
على (ع) به كميل بن زياد فرمود: مومن آيينهى مومن است، چه آنكه با دقت در آن مىنگرد، نيازهاى باطنى و نقائص معنوى خويش را به وسيلهى آن برطرف مىكند و به حالت درونى خود جمال و زيبايى مىبخشد.