چهارمين وسيله براى شناخت عيوب و نقائص اخلاقى، رفيق خوب و باايمان است، چه او به صلاح و سعادت دوست خويش علاقه دارد و به انگيزه‏ى خيرخواهى، عيب او را به وى ارائه مى‏كند و او را آگاه مى‏سازد تا خود را اصلاح نمايد. على (ع) فرموده است: البته بايد مقدمترين دوستان براى تو كسى باشد كه عيب را به تو اهدا نمايد و ترا در راه خير و سعادتت يارى دهد. امام صادق (ع) فرموده است: بهترين برادران من كسى است كه عيوب مرا به من هديه دهد. استفاده از برادران باايمان در شناخت عيوب و نقائص اخلاقى آنقدر مهم است كه امام موسى بن جعفر عليه السلام ضمن حديثى به دوستان خود توصيه فرموده است كه اوقات بيدارى در شبانه‏روز را چهار قسمت كنيد: قسمتى براى عبادت، قسمتى براى كار و امرار معاش، ساعتى براى لذايذ مشروع، و ساعتى را براى معاشرت و مجالست با برادران مورد اعتمادتان اختصاص دهيد، آنانكه عيوبتان را معرفى مى‏كنند و در كمال صفا و خلوص باطن به شما تذكر مى‏دهند تا خويشتن را اصلاح نماييد.