یک تذکر:
البته آن كس كه در عيوب دگران دقت مىكند و نقائص اين و آن را بررسى مىنمايد بدين منظور كه عيب خود را بشناسد و آن را اصلاح نمايد از نظر دينى و اخلاقى مانعى ندارد،
اما اگر از جهت عيبجويى و تجسس در نقاط ضعف دگران به اين كار خلاف اخلاق دست زند در صورتى كه عملش به غيبت، اهانت، و پردهدرى و نظاير اينها منجر نگردد در نظر على (ع) نديدن خوبيها و ديدن زشتيها نشانهى پستى و دنائت شخص عيبجوست و در اين باره چنين فرموده است:
على (ع) فرموده است: اشرار و افراد بد از پى بديهاى مردم مىروند و خوبيهاى آنان را ترك مىگويند همانطور كه مگس از پى نقاط فاسد و بيمار بدن مىرود و جاهاى سالم را ترك مىگويد.