\و من خذلان الاقربين النصره. و ترك يارى بستگان را به حمايت و نصرت تبديل فرما. صله‏ى رحم از چند جهت شايان توجه است: اول از ديدگاه جود و عطا. كسانى كه طبع سخى و دست گشاده دارند، ارحام بى‏بضاعت خويش را با بلندنظرى مورد حمايت قرار مى‏دهند و با حفظ آبرو و عزتشان زندگى آنان را اداره مى‏نمايند. اين گروه داراى برترى و فضيلت اخلاقى هستند. على (ع) درباره‏ى اينان فرموده است: صله‏ى رحم از بزرگترين خوى و منش مردمان كريم‏النفس و بزرگوار است. دوم، از نظر دينى و ارزش اسلامى. صله ‏ى رحم از وظايف قطعى افراد باايمان است و قطع رحم از گناهان بزرگ. در حديثى كه مذكور افتاد، مردى از رسول اكرم سوال كرد: مبغوضترين كارها نزد خدا چيست؟ حضرت، اول از شرك نام برده و دوم از قطع رحم. پاسخ آن جناب روشنگر اين حقيقت است كه قطع رحم در كنار شرك قرار گرفته و به آن اندازه مورد بغض و بدبينى ذات اقدس الهى است. از اين رو ائمه‏ى معصومين عليهم‏السلام همواره مواظب اصحاب و دوستان خود بودند و در مقام بيان وظايف مالى آنان، خدمت به ارحام بى‏بضاعت را خاطرنشان مى‏ساختند و اين مهم را تذكر مى‏دادند. مردى به نام عمار از دوستان متمكن امام صادق (ع) بود. امام صادق (ع) به وى فرمود: اى عمار! تو صاحب مال بسيارى. عرض كرد: بلى، فدايت گردم. فرمود: آيا زكات واجب را مى‏دهى؟ عرض كرد: بلى. آيا مال معلومى كه قرآن شريف فرموده «فى اموالهم حق معلوم» پرداخت مى‏كنى؟ عرض كرد: بلى. آيا صله‏ى رحم مى‏نمايى و به آنان كمك مالى مى‏كنى؟ عرض كرد: بلى. آيا برادران دينيت را از حمايت مالى برخوردار مى‏سازى؟ عرض كرد: بلى. فرمود: اى عمار! مال فانى مى‏شود، بدن در قبر مى‏پوسد، و عمل باقى مى‏ماند، و خداوند زنده‏اى است كه هرگز نمى‏ميرد. اى عمار! آن را كه پيش فرستادى از تو سبقت نمى‏گيرد و آن را كه باقى گذاردى به تو ملحق نمى‏شود. سوم، از نظر خذلان قاطع رحم و اينكه ارحام بى ‏بضاعت در روز گرفتارى او را يارى نمى‏نمايند و نيازش را با حمايت خويش برطرف نمى‏سازند. زندگى بشر بر اساس همكارى و تعاون استوار است، مردم در جميع شئون حياتى به يكديگر نياز دارند، بايد همه دست به دست هم بدهند و چرخ زندگى را به حركت درآورند تا در پرتو آن جميع نيازهاى مادى و معنوى تامين گردد و بشر به حيات انسانى خويش ادامه دهد. مردى به نام ابوعبيده به امام صادق (ع) عرض كرد: از خدا بخواهيد كه رزق مرا در دست بندگانش قرار ندهد. فرمود: خداوند از اين امر ابا دارد و بايد نياز افراد مردم با تعاون يكدگر تامين گردد. تو از خداوند بخواه كه رزقت را در دست مردمان خوب و خير قرار دهد كه اين خود از سعادت است، و در دست اشرار و بدان قرار ندهد كه اين از بدبختى و شقاوت انسان است.