در جملهى اول، حضرت سجاد (ع) از مداراكنندگان كه دوستان واقعى اهلبيتاند سخن مىگويد. اينان طبق دستورى كه از امام دريافت نمودهاند موظف اند تقيه كنند و برخوردشان با حضرت على بن الحسين عليهماالسلام با مدارا و احتياط باشد تا موجبات گرفتارى خودشان و زحمت براى امام فراهم نيايد.
امام سجاد (ع) در جملهى دوم دعا درخواست مىكند:
و من رد الملابسين كرم العشره.
بار الها! آميزشهاى وهن آور را به معاشرتهاى كريمانه مبدل نما.