امام (ع) در جملهى اول دعا مىگويد:
و اجعلنى يدا على من ظلمنى.
«يد» به معناى قدرت و قوت است، «يد» به معناى غلبه و پيروزى است.
امام در پيشگاه خداوند عرض مىكند:
بار الها! مرا آنچنان قرار ده
تا بر كسى كه بر من ستم مىكند و نسبت به من تعدى مىنمايد دستى نيرومند باشم.
امام (ع) نمىگويد «و اجعل لى يدا»: بار الها! مرا دست قوى قرار ده،
بلكه مىگويد «واجعلنى يدا»: بار الها! مرا دست توانا قرار ده،
يعنى وضعم را به گونه اى مقرر فرما كه خودم دست باشم تا بتوانم با تمام وجود با كسى كه به من ظلم نموده مبارزه كنم و شر او را از خود بگردانم.