...وهب لی مکرا علی من کایدنی وقدرة علی من اضطهدنی در این فراز امام علیه السلام از خداوند می خواهد راه چاره ای در برابر خدعه اهل نیرنگ،به او عطا کند و توانایی بر کسی که قصد از بین بردن او را دارد.... اسلام ،دین کوچه پس کوچه های بن بست نیست،که مومن درآن ،گم شود یا راه بر او بسته شود.برای هر تنگنا،راه کار برون رفت، قرار داده است.«مکر»،بر خلاف آنچه بین ما مصطلح است،معنای حیله ونیرنگ نمی دهد. در ادبیات دینی،بار مثبت دارد، راه چاره است.چاره جویی برای تبدیل تهدید به فرصت. به همین جهت،از واژه«هب»به معنای عطاوبخشیدن استفاده شده است... وقدرت بر آن کس که قصد «له کردن»مرا دارد. همه این ها را امام علیه السلام ،از خداوند می خواهد،تا دعا کننده را به توحید و یکتا پرستی،رهنمون شود. همان که بزرگان فرموده اند «صحیفه سجادیه ،درس توحید می دهد» کودکی ام به عاشقی طی شدولطف ایزدم عمر به خوان هفتم و....مثل همان اوایلم