كسى كه مردم را فريب مىدهد بايد از جهت هوش و استعداد قوى و نيرومند باشد تا بتواند قصد خود را به گونهاى طرح كند و آنرا طورى پياده نمايد كه اشخاص عادى در نظرهى اولى نتوانند به فريبكارى او واقف شوند. بنابراين هر قدر شخص باهوشتر باشد مىتواند مكر خود را با نقشه اى پيچيدهتر بنيان نهد و با ابهام زيادترى به اجرا بگذارد. حضرت اميرالمومنين مولى الموحدين على عليهالسلام كه تمام وجود مقدسش هوش و درايت بود، روى همين اصل و اساس مىفرمايد:
لولا ان المكر و الخديعه فى النار لكنت امكر الناس.
اگر نمىبود كه مكر و فريب و خدعه در آتش است من در مكر نمودن و فريب دادن از همهى مردم قويتر بودم.