دعاى «مكارمالاخلاق» صحيفه ى سجاديه از نظر پرورش سجاياى انسانى كتاب تربيت است،
اگر ما اين دعاى شريف را تنها به عنوان دعا بخوانيم البته از اجر خواندن دعا و ذكر بارىتعالى بهرهمند خواهيم شد
اما اگر آن را علاوه بر قصد دعا و ذكر الهى به عنوان دستور انسانسازى و فراگرفتن تعاليم اسلام بخوانيم و روى هر يك از جملاتش دقت كنيم و تصميم بگيريم خويشتن را بر وفق آن بسازيم قطعا علاوه بر اجر دعا از پاداش مهمتر از آن يعنى فراگرفتن دين الهى و تعلم مكارم اخلاق نيز بهرهمند خواهيم بود.
كسى كه بر اثر غضب دچار هيجان درونى شده، اگر غيظش برون افتد و مشتعل گردد آتش فساد روشن مىشود،
همچنين كسى كه خشمش آشكار گرديده و شعلهور شده است اگر خاموش نشود مىتواند براى خودش و دگران مصائب سنگين به بار آورد.
شايسته است افراد باايمان و دوستداران اهلبيت عليهمالسلام از دعاى شريف «مكارمالاخلاق» درس بگيرند،
از امام سجاد (ع) پيروى كنند و انسان افروخته را يارى دهند،
در مرحلهى اول غيظش را در ضميرش فرونشانند و با هر وسيلهى ممكن از بروز آن جلوگيرى كنند،
در مرحلهى دوم موجباتى فراهم آورند كه آتش غضبش خاموش شود تا خودش و بستگان و اطرافيانش از خطر رهايى يابند.
خدمت به چنين انسانى همانند آب دادن به تشنهاى است در بيابان سوزان كه اگر به او نرسند و آبش ندهند عطش به حياتش خاتمه خواهد داد.