ناملايمات روحى و فشارهاى درونى كه از حق ‏ناشناسى اعضاى خانواده در ضمير پيران متراكم مى‏گردد، آثار متفاوت به جاى مى‏گذارد و افراد و مسن و سالخورده واكنشهاى مختلف از خود نشان مى‏دهند، بعضى از آنان كه فاقد ذخاير ايمانى هستند يا ضعف دينى دارند و يا از تربيتهاى صحيح اخلاقى بهره‏مند نبوده‏اند، سخت ناراحت و خشمگين مى‏گردند. ممكن است فكر انتقامجويى در سر بپرورند، به پاره‏اى از اعمال ناروا و زيانبار دست بزنند يا سخنان دروغ و غير واقعى القا نمايند و در خانواده اختلافات و اختلالاتى به وجود آورند و از اين راه غيظ درونى خويش را فرونشانند. اگر سالخوردگان كه در خانواده مورد بى‏اعتنايى و تحقير واقع شده‏اند افراد باايمان و متدينى باشند و خود را در پيشگاه الهى مسئول بدانند، هرگز به اعمال غير مشروع دست نمى‏زنند، با ناملايمات و رنجهاى درونى خويش مى‏سازند، توقعات خود را كاهش مى‏دهند و ناراحتيها را با صبر و شكيبايى تحمل مى‏نمايند. اين گروه باايمان و درستكار مى‏توانند در اين مواقع حساس از فرصت شكستگى و فشارهاى درونى خويش استفاده كنند و با خضوع و تذلل زيادترى دست نياز به سوى خداوند بى‏نياز بردارند. از كلام حضرت سجاد (ع) درس بگيرند و دعاى آن امام معصوم را كه در پيشگاه بارى‏تعالى عرض نموده، بازگو نمايند: «و اقوى قوتك فى اذا نصبت»، بار الها! قويترين نيرو و قوت اعطايى تو به من در ايام و فرسودگى ام باشد. انسان باید در جوانی و میانسالی التماس كند، زارى نمايد، و استجابت آن دعا را از خدا بخواهد. اگر تمنايش مقبول افتد و دعايش مستجاب شود ، بيگمان قوت روح و نيروى اراده ‏اش قويتر مى‏گردد و قدرت تحملش بر ناملايمات و مصائب افزايش مى‏يابد.