اگر مردم موازنه و تعادل دنيا و آخرت را به درستى حفظ كنند و با اندازه‏گيرى صحيح و دور از افراط و تفريط براى هر دو سرا فعاليت نمايند و مقررات شرع مقدس در هر دو بعد مورد توجهشان باشد اينان گروه سعادتمندان‏اند، دنيا و آخرتشان معمور خواهد بود و مشمول الطاف الهى هستند. اما اگر تمام كوشش و همتشان مصروف دنيا گردد و به امور آخرت بى‏اعتنا باشند آنان گروه سيه‏روز و بدبخت خواهند بود و به فرموده‏ى على (ع) در معرض بغض حضرت بارى‏تعالى قرار دارند. على (ع) فرموده: مبغوضترين مردان نزد بارى‏تعالى بنده‏اى است كه خداوند او را ترك گفته، از حمايت خود محرومش ساخته و او را به خودش واگذارده است، از صراط مستقيم منحرف گرديده و بدون راهنماى آگاه طى طريق مى‏نمايد، اگر به كارهاى دنيوى و سود مادى خوانده شود اجابت مى‏كند و آن را به كار مى‏بندد، و اگر به عملى كه بذرافشانى براى آخرت است خوانده شود آن را با اهمال و بى‏رغبتى تلقى مى‏نمايد.