پاسخ: زمانى كه جمله اى از بيانات يكى از بزرگان يا مطلبى از كتابى مطرح ميشود ضرورى است به قبل و بعد از آن دقت شود . چه بسا قبل از جمله ى علامه مقدماتى ذكر شده باشد كه در فهم مطلب ما را يارى كند . لذا لازم است جهت طرح اين سوال ابتدا منبع و سپس جملات قبل از اين عبارت را ذكر بفرماييد تا بتوانيم پيرامون آن بحث كنيم .  علامه ( رحمه الله عليه ) در پاسخ به سوالى كه درباره صلوات از ايشان ميپرسند ميفرمايند : « هرمزيت دينى و دنيايى از بركات رسول اكرم ( صلى الله عليه و آله وسلم ) است و آن حضرت صاحب همه خيرات و مبرات است . » شايد بتوان اين مطلب را به عنوان توضيحى براى عبارت فوق آورد .  پيامبر اكرم ( صلى الله عليه و اله ) و اهلبيت ( عليهم السلام ) مجارى فيض حضرت حق تعالى هستند و تمامى مواهب به واسطه آن ذوات مقدس به ما مى رسد چنانچه در زيارت جامعه كبيره در بيان اوصاف آنان آمده « اولياء النعم » يعنى آنان ولى نعمت هاى نظام هستى هستند .  علامه جوادى آملى ( حفظه الله تعالى ) مى فرمايند : « در تبيين چگونگى ولى نعمت بودن ائمه اطهار ( عليهم السلام ) به طور خلاصه ميتوان گفت : فيوضات الهى كه همان نعمت هاى مادى و معنوى اوست ، توسط ملائكه - كه مدبرات امر در نظام عالم هستند - به بندگان خدا و ساير موجودات مى رسد . امام ، انسان كاملى است كه ملائكه تحت فرمان او قرار دارند و براى انجام هر كارى خدمت او شرفياب مى شوند : ما من ملك يهبطه الله فى امر مايهبط له بدا بالامام فعرض ذالك عليه . بنابراين بهره مندى از فيوضات مادى و معنوى تحت نظر ، اراده و اجازه آنهاست . اگر در موردى يا موجودى اجازه دادند فرشتگان نيز در آن باره نازل مى شوند و اگر اجازه ندادند يا مصلحت ندانستد ، نازل نمى شوند . بدين ترتيب اين حضرات ، ولى نعمتى هستند كه گستره خوان نعمت مادى و معنوى آنان نظام هستى را فرا گرفته ، همگان از فيوضاتشان بهره مند مى شوند . » در دعاى عديله درباره وجود مقدس حضرت حجت مى خوانيم : « ببقائه بقيت الدنيا و بيمنه رزق الورى و بوجوده ثبتت الارض و السماءبه بقاى او دنيا باقى است ، به بركت وجود او خلق روزى مى خورند و به واسطه وجود او آسمان و زمين پابرجاست . »  آرى وقتى در زيارت جامه كبيره ويژگيهاى اهل بيت ( عليهم اللسلام ) را ميخوانيم و مى بينيم كه منبع هر رحمت و خير و بركت و نعمتى اعم از مادى و معنوى اهل بيت ( عليهم السلام ) هستند - معدن الرحمه ، محال معرفه الله ، معادن حكمه الله ، مساكن بركه الله - لذا براى بهره مندى از مواهب الهى بايد متوسل به آن ذوات نورانى شد .  چنانكه مولا امير المومنين مى فرمايند : « اذا كانت لك الى الله سبحانه حاجه فابدا بمساله الصلاه على رسوله ( صلى الله عليه و آله و سلم ) ، ثم سل حاجتك فان الله اكرم من ان يسال حاجتين ، فيقضى احداهما و يمنع الاخرى هرگاه از خداى سبحان در خواستى دارى ، ابتدا بر پيامبر اسلام درود بفرست ، سپس حاجت خود را بخواه ، زيرا خدا بزرگوارتر از آن است كه از دو حاجت در خواست شده ، يكى را برآورد و ديگرى را باز دارد . » لذا اينجاست كه پى مى بريم « باطن دنيا صلوات است » چه مفهمومى دارد يعنى هر آنچه از مواهب دنيا چه مادى و چه معنوى بخواهى جز از طريق اتصال به پيامبر اكرم و اهل بيت ( عليهم السلام ) ميسر نيست .  « لذا مرحوم استاد علامه طباطبايى ( رحمه الله عليه ) مى فرمودند : معناى صلوات بر محمد و آل محمد ( عليهم السلام ) اين است كه خدايا رحمتت را بر آنان فرو فرست كه از آنان به ما برسد ، اگر بخواهد رحمتى ببارد ابتدا بر اين خاندان مى بارد و سپس به ديگران مى رسد . لذا طلب رحمت كردن مستلزم اجابت دعا است . ( آيه الله جوادى آملى ، حكمت عبادت )  علامه طباطبايى مى فرمايند : « ما هر چا داريم از اهل بيت پيامبر ( عليهم السلام ) داريم . ما همه ى آبروى خود را از محمد و ال محمد ( عليهم السلام ) كسب كرده ايم . . . »  @sahife2