در پايان به ذكر سخنان یکی از بزرگان در خصوص جمله علامه ، مى پردازيم :  علامه طباطبائى فرمود : « باطن دنيا ، صلوات بر محمد و آل محمد ( صلوات الله عليهم اجمعين ) است . » اكثر افراد تصور مى كردند كه شايد فيلسوف بزرگى چون علامه طباطبايى كمتر به زيارت برود ، روزى در سفر مشهد يكى از حاضرين از علامه پرسيد : شما هم به حرم مى رويد ؟ علامه پاسخ داد : « آرى » آن فرد پرسيد : آيا شما هم مثل عامه مردم ضريح حضرت را مى بوسيد ؟ ! علامه فرمود : « نه تنها ضريح ، خاك و تخته در حرم را و هر چه متعلق به اوست مى بوسم . »  او حتى در حل مسايل علمى و فلسفى و تفسيرى ، از معنويت ارواح معصومين عليهم السلام ، استمداد مى جست و گاهى براى حل مسايل تفسيرى چندين ساعت ، حتى يك شبانه روز به درون گرايى مى پرداخت و از خدا و پيامبر و ائمه استمداد مى طلبيد . علامه مى گفت : « ما هر چه داريم از اهل بيتِ پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم داريم . »  علامه ( ره ) با نهج البلاغه و كتاب هاى حديثى همان معامله را مى كرد كه با قرآن معامله مى كرد ، يعنى آن را مى بوسيد و روى چشم مى گذاشت . اگر در مجلسى ، كتاب روايى ، مانند بحارالانوار ، روى زمين بود ، آن را برمى داشت و مى بوسيد و روى طاقچه مى نهاد و به قفسه كتابى كه كتاب حديث در آن بود ، پشت نمى كرد .  هر كسى كه اندك بى مهرى اى نسبت به خاندان پيغمبر و مقام ولايت داشت نمى پذيرفت و با اين قبيل افراد آشتى ناپذير بود . از اشتباهات علمى اشخاص ، فراوان مى گذشت و در تصحيح و نقد آنها همواره ادب علمى را حفظ مى كرد ، اما در مقابل افرادى كه با مقام ولايت اهل بيت ( عليهم السلام ) تا اندازه اى سر ناسازگارى داشتند نمى توانست ساكت بماند و به هر نحوى كه بود سخنش را مى گفت . . . .  دلباختگى ، شيفتگى و علاقه وى نسبت به خاندان پيغمبر تا حدى بود كه كتاب و علم را در مواردى كه مصيبت و مرثيه و امثال آن بود به يك سو مى نهاد . . . غالباً در مجالس روضه و مرثيه روزهاى جمعه شركت مى كرد و گاهى با تمام وجود زار زار گريه مى كرد بطوريكه تمام بدنش مى لرزيد و از چشمهاى درشت و جذابش اشك سرازير مى شد و بى گمان بسيارى از موفقيت هايى كه داشت مولود همين خصلت بود .  آيت الله طباطبائى مى فرمود : « در بازبينى و تصحيح جلد اول الميزان ، دو هزار غلط فاحش يافتم ! ( مثلاً به جاى « روز » نوشته بودم « شب » ! ) و در بار دوم تصحيح ، ششصد غلط ! و حالا بهتر مى فهمم « معصوم » و « عصمت » يعنى چه ! » به مرحوم علامه عرض كردم : وقتى به حرم مشرف مى شويم ، چگونه زيارت كنيم ؟ فرمودند : « مگر چيزى جز خدا مشاهده مى شود ؟ !  علامه به اين بيت از اشعار استادش ، آيت الله اصفهانى ( كه در مدح حضرت فاطمه زهرا عليها السلام است ) خيلى علاقمند بود :  مفتقرا ! متاب رو ، از در او به هيچ سو  زان كه مس وجود را فضّه او طلا كند !  @sahife2