انسان به جهت بعد مادی که داردنیازمندامکانات است.برای اداره جنبه مادی خود،مجبور به تامین مایحتاج است.تلاش کندوباندازه تلاش خود،به دست آورد«لیس للانسان الا ماسعی» در روایات هم فقر مذمت شده است.انسان هرچه مومن تر باشد بیشتر پی روزی حلال می رود،چراکه تاروزی حلال نباشد،عبادت ومعنویتی هم درکار نیست «کلوا من الطیبات واعملوا صالحا»مفهوم این است که عمل صالح،نتیجه رزق حلال است.عمل صالح،همان رزق معنوی است و برپایه رزق مادی بنا شده است. اهمیت دعای امام علیه السلام معلوم می شود که باتاکید از خداوند می خواهد که هیچگاه دچار فقر و تنگدستی نشود. خداوند برای همه مخلوقات روزی مقدر فرموده است،اما وسعت رزق هم مهم است.اقتضای انسان،خواستن راحتی و گشایش است والا همواره فکرش درگیر است.باشدکه با وسعت رزق،به عبادت خداوند پرداخته و به هدف خلقت،نائل آید.