انس با صحیفه سجادیه
‏ 3 ❇️ امام على عليه السلام مى‏فرمايد: در شگفتم از كسى كه سختى انتقام خداوند را از خود مى‏داند و همچنان بر گناه اصرار مى‏ورزد. بنابراين حضرت نتيجه مى‏گيرد و مى‏فرمايد: أَعْظَمُ الذُّنُوبِ عِنْدَ اللَّهِ ذَنْبٌ أَصَرَّ عَلَيْهِ عامِلُهُ. بزگترين گناه نزد خداوند گناهى است كه مرتكبش بر آن اصرار دارد. حتى اگر از گناه، لذّتى يا شادى روحى يا جسمى به وجود آمد، نبايد سبب آرامش خاطر يا آسايش ظاهر باشد؛ چون سرعت تأثير گناه در وجود آدمى از تأثير برندگى چاقو در گوشت بيشتر است و نشانه‏هاى آن در فرزندان و نسل‏هاى بعد حتى در زمان پيرى نمايان مى‏شود و شخص به بيمارى‏هاى سخت و طاقت فرسا مبتلا مى‏شود كه علاجى به غير از مرگ ندارد. پس اين شادى‏ها و سرگرمى‏هاى دروغين نه تنها مفيد نيست بلكه بسيار ضرر آنها دو چندان است. امام زين العابدين عليه السلام در اين باره مى‏فرمايد: إِيَّاكَ وَ الإِبْتِهاجَ بِالذَّنْبِ، فَإِنَّ الابْتِهاجَ بِهِ أَعْظَمُ مِنْ رُكُوبِهِ. از شادمانى گناه بپرهيز؛ زيرا شاد شدن از گناه در زشتى بزرگتر از ارتكاب آن است. پس اين سفارش حضرت صادق عليه السلام را آويزه گوش جان قرار دهيم كه فرمود: هر گاه آهنگ عمل بدى را داشتى، آن را انجام مده؛ زيرا گاه خداوند بنده را در حال معصيت مى‏بيند. و مى‏فرمايد: به عزّت و جلال خودم سوگند از اين پس هرگز تو را نمى‏بخشم. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 428 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
61 مشاهده