گاهى خداوند به كسى مال مى‏دهد و مقدر الهى آن است كه اموال اعطايى با مختصر كاهش يا افزايش تا آخر عمر براى وى باقى بماند. گاهى مال مى‏دهد، اما مقدر بارى تعالى اين است كه باقى ماندن مال در دست صاحب مال همانند اصل مال، قدر معلوم و مدتى معين داشته باشد و با انقضاى مدت از بين برود. مكرر اتفاق افتاده است كه اشخاصى متمكن و مالدار بر اثر رويدادى غير منتظر از قبيل يا يا طوفان و امثال اينها، تمام يا قسمت اعظم ثروت را از دست داده و در نتيجه، بى‏بضاعت يا كم‏بضاعت شده‏اند. اين قبيل حوادث براى افراد متمكن درس است، متنبه شوند كه در ايام مالدارى مغرور نگردند، به فساد اخلاق نگرايند، و با بندگان خدا بدرفتارى ننمايند و همواره در ياد حوادث و رويدادها باشند و بدانند كه ممكن است بغتتا نعمت، مبدل به نقمت گردد. اى دل از پست و بلند روزگار انديشه كن در برومندى ز قحط برگ و بار انديشه كن از نسيمى دفتر ايام بر هم مى‏خورد از ورق گردانى ليل و نهار انديشه كن