حسين بن ابىالعلاء مىگويد: بيست و چند نفر مرد بوديم كه به عزم مكه حركت نموديم، من در هر منزل براى غذاى جمعيتمان گوسفندى ذبح مىنمودم. روزى به قصد زيارت امام صادق عليهالسلام رفتم،
تا مرا ديد با تاثر فرمود: اى حسين آيا مسلمانان را ذليل مىكنى.
گفتم: پناه مىبرم به خداوند از اين امر.
امام فرمود: به من خبر رسيده كه تو در هر منزل براى همسفرها گوسفندى ذبح مىكنى.
عرض كردم: مولاى من، قسم به خدا من از اين كار جز رضاى الهى قصدى ندارم.
امام فرمود: آيا نمىبينى در كاروان كسانى هستند كه مىخواهند همانند تو عمل كنند، اما تمكن مالى ندارند و دچار حقارت روحى مىشوند.
عرض كردم: يابن رسولالله، بر اساس راهنمايى شما از خداوند آمرزش مىخواهم و از اين پس چنين عملى را تكرار نخواهم نمود.