حضرت حق بر گناه بندگان 3 ✳️ كتمان سرّ كه از اوصاف حضرت حق تعالى است در بيان حضرت رضا عليه السلام چنين آمده است: لايَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً حَتى‏ يَكُونَ فيهِ ثَلاثُ خِصالٍ: سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ، وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِيِّهِ، وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِيِّهِ. فَالسُّنَّهُ مِنْ رَبِّهِ كِتْمانُ سِرِّهِ، قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ: عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى‏ غَيْبِهِ احَداً الّا مَنِ ارْتَضى‏ مِنْ رَسُولٍ ...» «جن26» مؤمن از ايمان بى بهره است مگر در او سه خصلت باشد: خصلتى از خدا و خصلتى از پيامبر و خصلتى از امام. اما خصلت از خدا رازدارى اوست، در قرآن مجيد فرموده: آگاه به پنهان اوست و هيچ كس را از آن پنهان آگاه نمى‏كند مگر رسولانى كه انتخاب كرده ... امام صادق عليه السلام فرمود: اوْحَى اللّهُ عَزَّوَجلَّ الى‏ داوُدَ النَّبِىِّ عَلى‏ نَبِيِّنا وَ آلِهِ وَ عَلَيْهِ السَّلام: يا داوُدُ، انَّ عَبْدِىَ الْمُؤْمِنَ اذا اذْنَبَ ذَنْباً ثُمَّ رَجَعَ وَتابَ مِنْ ذلِكَ الذَّنْبِ وَ اسْتَحْيى‏ مِنّى عِنْدَ ذِكْرِهِ غَفَرْتُ لَهُ وَ انْسَيْتُهُ الْحَفَظَةَ وَ ابْدَلْتُهُ الْحَسَنَةَ، وَلا ابالى وَ انَا ارْحَمُ الرّاحِمينَ. خداوند عز و جل به داود پيغمبر خطاب كرد: اى داود! هرگاه بنده من گناهى مرتكب شد، سپس به من برگشت و از آن گناه توبه كرد و به وقتى كه به ياد آن گناه‏ آمد، از من شرمنده شد، او را مى‏بخشم و حافظان عمل را نسبت به آن گناه فراموشى مى‏دهم و آن را تبديل به حسنه مى‏كنم و از اين همه باكى ندارم كه من مهربانترين مهربانانم! 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 350 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2