مردى از جعفى مى‏گويد: در محضر امام صادق (ع) بوديم. شخصى با حضور امام دعا كرد: اللهم انى اسالك رزقا طيبا. بار الها! به من رزق طيب روزى فرما. حضرت فرمود: هيهات هيهات! هذا قوت الانبياء و لكن سل ربك رزقا لا يعذبك عليه يوم القيامه. چه درخواستى دور از اجابت، اين غذاى پيمبران است. از خداوند رزقى را بخواه كه در قيامت تو را براى آن رزق عذاب ننمايد.