ولى با همه‏ ى مزاحمتها كه مخالفين به وجود آوردند، پيمبران الهى به پيروزيهاى شايان ملاحظه‏اى نايل آمدند و در اخلاق و اعمال بسيارى از مردم اثر گذاردند و آنان را به راه پاكى و درستى سوق دادند. آنچه از خلقيات حميده و سجاياى انسانى در جهان مشاهده مى‏شود، منشا اصلاح آنها پيمبران بوده‏اند. در دنياى مادى امروز كه لذت‏گرايى بر جهان حاكم شده و به قول يكى از غربيها، انسانيت پيش پاى بت اقتصاد قربانى گرديده، هنوز هم عده‏ى زيادى متوجه مكتب پيمبران‏اند و مى‏خواهند خويشتن را با تعاليم آسمانى آنان منطبق نمايند. خلاصه، پيشوايان دين و فرستادگان خداوند مجراى فيض الهى در اصلاح مفاسد بوده‏اند، كوشش داشتند تا جايى كه قادرند افكار مردم را بسازند و آنها را مهياى قبول فيض اصلاح بارى تعالى بنمايند و در مواردى كه فعاليتهاى بشرى جوابگوى مفاسد نباشد و نتواند وضع موجود را دگرگون سازد، بايد براى رفع فساد از قدرت رفع قيوم استفاده نمود و اين قبيل مفاسد گاهى جنبه‏ى عمومى دارد و مربوط به همه‏ى مردم است و گاه جنبه‏ى خصوصى دارد و هدف، اصلاح مفاسد شخص معين است و اين هر دو، قسمت در ادعيه‏ى ائمه‏ى معصومين عليهم‏السلام آمده است.