1 ✳️ *الا انَّ اوْلِياءَ اللّهِ لاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ* الَّذينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ* لَهُمْ الْبُشْرى‏ فِى الْحياةِ الدُّنْيا وَ فِى الْآخِرَةِ لا تَبْدِيلَ لِكَلِماتِ اللّهِ ذلِكَ هُوَ الْفُوْزُ الْعَظيمُ» «یونس 62» آگاه باشيد! يقيناً دوستان خدا نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى‏شوند. * آنان كه ايمان آورده‏اند و همواره پرهيزكارى دارند.* آنان را در زندگى دنيا وآخرت مژده و بشارت است [در دنيا به وسيله وحى و در آخرت به خطاب خدا و گفتار فرشتگان‏] در كلمات خدا [كه وعده‏ها و بشارت‏هاى اوست‏] هيچ دگرگونى نيست؛ اين است كاميابى بزرگ. بنابراين اولياى الهى كسانى هستند كه ميان آنان و خدا حايل و فاصله‏اى نيست. ‏ها از قلبشان كنار رفته و در پرتو نور معرفت و ايمان و عمل پاك، خدا را با چشم دل چنان مى‏بينند كه هيچ گونه شك و ترديدى به دل‏هايشان راه نمى‏يابد و به خاطر همين آشنايى با خدا كه وجود بى انتها و قدرت بى پايان و كمال مطلق است ماسواى خدا در نظرشان كوچك و كم ارزش و ناپايدار و بى مقدار است. كسى كه با اقيانوس آشناست قطره در نظرش ارزشى ندارد و كسى كه خورشيد را مى‏بيند نسبت به يك شمع بى فروغ بى اعتناست. روشن مى‏شود كه چرا آنان ترس و اندوهى ندارند؛ زيرا خوف و ترس انسان از نابودى نعمت‏هائى كه انسان در اختيار دارد و يا خطراتى كه ممكن است در آينده او را تهديد كند ناشى مى‏شود، همان گونه كه غم و اندوه نسبت به گذشته و فقدان امكاناتى مى‏باشد كه در اختيار داشته است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 387 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2