11 ‏ 4 ✳️ انسان تا زنده است مختار است، اگر مسير فضيلت را طى مى‏كند از توفيقات الهى بيشتر برخوردار و بهره‏مند مى‏گردد، ولى اگر از روى قصد به بيراهه‏ برود از الطاف الهى بى نصيب مى‏ماند و شيطان بر او مسلّط مى‏شود، با اين حال راه برگشت باز است و رهبرى انبيا همچنان ادامه دارد. بنابراين وجود در مجموعه نظام آفرينش خير و رحمت است. شيطان، خود به موجب نافرمانى و عصيانى كه كرده مرتكب گناه شده و اما او نه موجب جبر است و نه مانع تكامل كسى مى‏شود، حال اگر او اين مأموريت را انجام مى‏دهد مسئله ديگرى است. بر خلاف آنچه گفته مى‏شود: الْمَأَمُورُ مَعْذُورٌ. اگر كسى مأمور كار بدى شد در اثر بدرفتارى خودش باز هم معذور نيست؛ زيرا چون مرتكب خلاف شد او را مأمور وسوسه كردند و چون تبهكار بود، او را مأمور وسوسه براى تبهكارى كردند، مانند آن كه كسى عمداً خودش را از بالا پرت كند و در بين راه آسيب ببيند، اين آسيب ديدن محصول آن تعهّد در سقوط است، بنابراين معذور هم نيست؛ زيرا اين مأموريت به دنبال آن عصيان و تبهكارى او صورت گرفته است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 8 ، ص: 62 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2