كه مى‏خواستند مستبدانه بر مردم حكومت كنند، تمام گناهان را بى ‏پروا مرتكب شوند، به همه‏ منويات ظالمانه‏ خود جامه‏ى عمل بپوشانند، با اين همه بر كرسى خلافت تكيه زنند، خويشتن را جانشين پيمبر اسلام (ص) و فرمانرواى مسلمين بدانند، از وجود فرقه‏ى ضاله‏ استفاده نمودند، مورد حمايتشان قرار دادند، و همانند آنان به زبان اظهار ايمان مى‏نمودند و در عمل از هيچ جنايتى فروگذار نمى‏كردند. عقيده‏ ضد اسلامى مرجئه كه با هواى نفس و شهوات غريزى مرد هماهنگ بود، براى دين مقدس اسلام خطر بزرگى به حساب مى‏آمد، زيرا مى‏توانست مسلمانان ناآگاه از تعاليم الهى يا افراد سست عقيده را به خود جلب كند و رفته‏رفته تعاليم اسلام در معرض خطر واقع شود.