عبادت كننده مراتب اطاعت و فرمانبرى خويش را در مقابل معبود ظاهر مى‏سازد، ولى دعاكننده در واقع دست گدايى دراز كرده و مراتب نيازمندى خود را در برابر پروردگار ابراز نموده و عملا به اين آيه ‏ى شريفه جامه‏ى تحقق پوشانده است: يا ايها الناس انتم الفقراء الى الله و الله هو الغنى الحميد. اى مردم! همه‏ ى شما فقراى درگاه بارى تعالى هستيد و خداوند است كه غنى بالذات و مورد ستايش است.