سوره آل عمران وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْماً وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ (178) و كسانى كه كافر شدند، مپندارند مهلتى كه به آنان مى دهيم برايشان خوب است، همانا به آنان مهلت مى دهيم تا بر گناه (خود) بيفزايند و براى آنان عذابى خواركننده است. ----------------------------- نکته: قرآن، واژه ى «گمان نكنيد» را بارها خطاب به كفّار و منافقين و افراد سست ايمان بكار برده، و اين بخاطر آن است كه اين افراد از واقع بينى و تحليل درست و روشن ضميرى لازم محرومند. آنها آفرينش را بيهوده، شهادت را نابودى، دنيا را پايدار، عزّت را در گرو تكيه به كفّار و طول عمر خود را مايه ى خير و بركت مى پندارند كه قرآن بر همه ى اين پندارها قلم بطلان كشيده است. اهل كفر، داشتن امكانات، بدست آوردن پيروزى ها و زندگى در رفاه خود را نشان شايستگى خود مى دانند، در حالى كه خداوند آنان را به دليل آلودگى به كفر و فساد، مهلت مى دهد تا در تباهى خويش غرق شوند. در تاريخ مى خوانيم كه وقتى يزيد امام حسين عليه السلام را به شهادت رساند، خاندان آن حضرت را همراه زينب كبرى عليها السلام به اسارت به شام بردند. يزيد در مجلس خود با غرور تمام خطاب به حضرت زينب گفت: «ديديد كه خدا با ماست»، حضرت در پاسخ او، اين آيه را خواند و فرمود: من ترا پست و كوچك و شايسته هرگونه تحقير مى دانم. هر آنچه مى خواهى انجام بده، ولى به خدا سوگند كه نور خدا را نمى توانى خاموش كنى. آرى، براى چنين افراد خوشگذرانى، عذاب خوار كننده آماده شده، تا عزّت خيالى و دنيايى آنان، با خوارى و ذلّت در آخرت همراه باشد. مجرومان دوگونه اند: گروهى كه قابل اصلاحند و خداوند آنها را با موعظه و حوادث تلخ و شيرين، هشدار داده و بيدار مى كند، و گروهى كه قابل هدايت نيستند، خداوند آنها را به حال خويش رها مى كند تا تمام قابليّت هاى آنان بروز كند. به همين جهت امام باقر عليه السلام ذيل اين آيه فرمود: مرگ براى كفّار يك نعمت است، زيرا هر چه بيشتر بمانند زيادتر گناه مى كنند. حضرت على عليه السلام درباره ى «انّما نملى لهم ليزدادوا اثماً» فرمود: چه بسيارند كسانى كه احسان به آنان (از جانب خداوند)، استدراج و به تحليل بردن آنان است و چه بسيارند كسانى كه به خاطر پوشانده شدن گناه و عيوبشان، مغرورند و چه بسيارند افرادى كه به خاطر گفته هاى خوب درباره آنان مفتون شده اند. خداوند هيچ بنده اى را به چيزى همانند «املاء» مبتلا نكرده است. --------------------------- پیام ها: - كفر، مانع شناخت حقيقت است. «لا يحسبن الّذين كفروا...» - كوتاه يا بلند بودن عمر وزمان رفاه، بدست خداست. «نملى لهم... نملى لهم» - همه ى انسان ها دنبال خير هستند، لكن بعضى در مصداق اشتباه مى كنند. «لايحسبن... خير لانفسهم» - مهلت هاى الهى، نشانه ى محبوبيّت نيست. «لايحسبنّ... خير لانفسهم» - نعمت ها به شرطى سودمند هستند كه در راه رشد و خير قرار گيرند، نه شرّ و گناه. «انما نملى لهم ليزدادوا اثماً» - طول عمر مهم نيست، بهره از عمر مهم است. «انّما نملى لهم» امام سجاد عليه السلام در دعاى مكارم الاخلاق چنين مى فرمايد: خدايا! اگر عمر من چراگاه شيطان خواهد شد، آن را كوتاه بگردان. - زود قضاوت نكنيد، پايان كار و آخرت را نيز به حساب بياوريد. «انّما نملى لهم خير... و لهم عذاب مهين» - رفاه و حاكميّت ستمگران، نشانه ى رضاى خداوند از آنان نيست. چنانكه دليلى بر سكوت ما در برابر آنان نمى باشد. «نملى لهم... لهم عذاب مهين» - عذاب هاى آخرت، انواع و مراحل متعدّد دارد. «عذاب اليم» در آيه قبل، و «عذاب مهين» در اين آيه. ------------------------------ https://as10.cdn.asset.aparat.com/aparat-video/ba0e9078b2c5d88892d02216028981551937211__15830.mp4 تلاوت زیبای آیات 177 و 178 سوره آل عمران (استاد نعینع) 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2