🔹هر عمل نیازمند نیّت و «قربة الی الله» است که اگر فاقد آن باشد، مصداق عبادت نمی شود. 🔸امّا دعا خود همان نیّت است و عین قربة است، زیرا ماهیت دعا چنین است که بدون نیّت الهی و قصد قربت و نزدیکی به خداوند، امکان ندارد. 📌 پس هر عبادتی نیازمند است که عنصری از دعا در آن باشد، غیر از دعا که عنصر نیت و قصد قربت از ذاتیات آن است. ▫️ بنابراین هر عبادتی نیازمند دعاست اما دعا در ماهیت خود نیازمند عبادت‌های دیگر نیست. و لذا افضل عبادات است که باز می‌شنویم که: «قُلْتُ لِلْبَاقِرِ عَلَیْهِ السَّلَام أَیُّ الْعِبَادَةِ أَفْضَلُ؟ فَقَالَ: مَا مِنْ شَیْ ءٍ أَحَبَّ إِلَی اللَّهِ مِنْ أَنْ یُسْأَلَ وَ یُطْلَبَ مَا عِنْدَهُ، وَ مَا أَحَدٌ أَبْغَضَ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِمَّنْ یَسْتَکْبِرُ عَنْ عِبَادَتِهِ وَ لَا یَسْأَلُ مَا عِنْدَه» : به امام باقر علیه السلام گفتم: کدام عبادت افضل است؟ فرمود: هیچ چیزی در نزد خدا محبوب تر از آن نیست که دعا کرده شود و از آنچه در نزد اوست خواسته شود. و کسی در نظر خدای عزّوجّل، مبغوض تر از کسی نیست که از عبادت او تکبر می‌ورزد و چیزی از او نمی خواهد. 📚 انسان وعلوم انسانی در صحیفه سجادیه 📒@sahifeh_Et