📜 |🔰عشق معاد 🕊روح ‏هايى كه گسترده شده ‏اند، دنيا برايشان تنگ مى ‏شود و شوق پرواز پيدا مى ‏كنند. 🕊 آنها وطن را جاى ديگرى مى ‏بينند و دنيا را راهى مى ‏دانند كه مى ‏خواهند تا آن منزل اصلى حركت كنند. 🕊 آنها خود را طاير گلشن قدس و رهروى تا منزل عشق مى ‏دانند و براى رسيدن به آن مقصد و پرواز در آن فضاست كه شب و روز خود را فراموش مى ‏كنند. 🕊 عشق معاد در آنها رسوخ و شوق لقاء حق در آنها نفوذ پيدا مى ‏كند. 🕊 بنابراين كسانى كه مى ‏خواهند معاد را مطرح كنند، بايد آن را وقتى مطرح كنند كه هستى از حكمت و شعورى برخوردار شده و جهتى گرفته است. 🕊 هنگامى كه در هستى جهتى نباشد و انسان هم كارش حركت نباشد، بل كارش چرخيدن و سرگردانى باشد خواه ‏وناخواه انسان نه جهتى مى ‏خواهد و نه راهى و نه رهبرى و نه روش حركتى و در نتيجه منزل و مقصدى هم نمى ‏خواهد. ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۲۵ #⃣