🌹عنایت ویژه امام حسین‏ (ع) به آیه الله شیخ عبدالکریم حائرى، مؤسس حوزه علمیه 🖌ابوالفضل ساجدی 🔸فرزند ایشان، مرحوم آیت اللَّه مرتضی حائرى، نوشته‏ اند: از پدرم نقل شده که ایشان مى‏ فرمود: زمانى که در کربلا اشتغال به تحصیل داشتم، در عالم خواب کسى مرا به اسم صدا زد و گفت: شب جمعه خواهى مرد. 🔹من خوابى را که دیده بودم فراموش کردم، تا آنکه روز پنجشنبه نهار را در یکى از باغات کربلا با رفقا خوردیم؛ در آنجا تب کردم و غش نمودم - به نظر مى‏رسید همان مالاریاى شدید توام با غشوه بوده است - رفقا مرا در همان حال به منزل مى‏آورند و تحویل مى‏دهند. 🔸من که در حال غشوه بودم، متوجه شدم که براى گرفتن جانم یک یا دو نفر کنارم قرار دارند. در دلم متوسّل به حضرت ابا عبداللَّه الحسین (ع) - شدم و عرض کردم که از مردن حرفى ندارم و بالاخره باید بروم، ولى الآن دستم خالى است. شما از خدا بخواهید که عمرى به من بدهد تا عملى انجام دهم . 🔹پس از این توسّل، شخصى از طرف حضرت آمد و گفت: امام‏ (ع) مى‏فرمایند: من براى تأخیر مرگش دعا کردم و مستجاب شد؛ مأمور قبض روح برگشت و من از حالت غشوه به هوش آمدم. 🔸آیت الله مرتضي حائرى نتیجه گرفته است که: اینها به حسب ظاهر صحنه سازى خداوند متعال است که یک مؤمنى رابطه براى خدمت آماده نماید، آن هم با توجه به اولیا و استشفاء به آنها که انسان را از خود خواهى دور مى‏ کند. و ممکن است که ایشان را براى تاسیس حوزه علمیه قم آماده کردند که متجاوز از هزار سال قبل حضرت ابى عبداللَّه الصادق‏ علیه ‏السلام خبر داده است و الان [سال تالیف کتاب، 1397 قمرى] بهترین حوزه علمیه جهان تشیع است و متجاوز از ده هزار نفر دارد. منبع:سر دلبران (آیه الله مرتضی حائری)ص 124 و125 Eitaa.com/Sajedi_ir/ فهرست مطالب كانال: Eitaa.com/sajedi_ir/672