✍️ ابوالفضل ساجدی ⭕️ آیا #دكتر_سروش انسان را بی نیاز از دین می داند؟ 1️⃣ دكتر سروش سالها پيش"، اين سخن را مطرح كرد. وي در مقاله ي ”ريشه در اب است“ در مجله كيان، شماره29 بحثي را تحت عنوان ”استغناء محمود و مذموم از‏ ‏دين“ مطرح نمود. ايشان در سخنراني خود كه در شهر مونترال كانادا در تاريخ حدود اسفند 1376 در مسجد فاطمه (س) برگزار شد ‏ نيز ‏نكات ديگري را در تبيين اين موضوع افزود. حقير در اين جلسه حضور داشتم و برخي عبارات وي را نقل خواهم كرد. ايشان در آغاز مقاله فوق مي نويسد: "سوال اين است كه اگر مجموعه ي بشريت را در نظر آوريم و حسنات و خيرات و بركات آدمي را در كفه‎اي نهيم و بدي‎ها و زشتي‎هاي او را در كفه‎اي ديگر بگذاريم، كدام كفه سنگيني خواهد كرد؟ ... "آنچه آشكارا ميتوان ديد استغناءيي است كه مجموع بشريت از‏ ‏انبياء و تعاليم آنان پيدا كرده‎است و حكايت از آن دارد كه گويي نسبت آدميان با مكتب انبياء عوض شده‎است و‏ ‏سلطه‎اي كه مكتب پيامبران در دوره‎‎‎‎‎ها ي گذشته بر آدميان داشته‎است، اينك سست‎‎تر شده‎است." وي پس از طرح‏ ‏مسئله ي بي‎نيازي از دين، استغناء را به دو نوع، استغناء محمود و استغناء مذموم تقسيم‏ ‏ميكند. به نظر ايشان استغناء بيمار از طبيب پس از بهبودي بيمار، و استغناء‏ ‏شاگرد از استاد پس از فارغ التحصيل شدن و يا استاد شدن شاگرد، از نوع بي‎نيازي پسنديده و ممدوح است. اما‏ ‏اگر بيمار مادامي كه هنوز بيمار است ادعاي استغناء از طبيب نمايد، يا اگر شاگرد مادامي كه هنوز سواد‏ ‏كافي نياموخته‎است ادعاي استغناء از معلم و راهنما سر دهد، بي‎نيازي مذموم و ناپسند تلقي ميشود. بيمار ابتدا‏ ‏نيازمند به طبيب است اما پس از بهبودي و درمان، وي را به طبيب حاجتي نيست. حاجت به طبيب‏ ‏مادامي است كه هنوز اتش بيماري شعله ور است. نياز شاگرد به استاد نيز به همين گونه ‎است.‏ ايشان پس از طرح موضوع استغناء از دين و تقسيم استغناء به ممدوح و مذموم مدعي مي شود كه استغناء بشر مدرن نسبت به دين از نوع استغناء ممدوح است. #دکتر_سروش #دین 🟣 کانال استاد ابوالفضل ساجدی 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2073231414Cedf9811cee 🔸 ارتباط با ادمین کانال:👇 @mohamad_admin