شِقشِقیه امام سجاد(ع) در عید قربان❗️ 💠سومین خطبه نهج البلاغه به عنوان یکی از مهمترین و معروفترین خطبه های حضرت امیر شناخته می شود که به آن خطبه شقشقیه می گویند و برخی آن را رنجنامه امیرمومنان علی (ع) نامیده اند. این خطبه، در عین کوتاهی، دوره کامل تاریخ خلفای سه گانه نخستین از نگاه حضرت است و محور اصلی این خطبه مسئله خلافت، اوضاع سیاسی عصر خلفای نخستین، علل سکوت ۲۵ ساله حضرت و انگیزه های پذیرش خلافت، گروه های سیاسی عصر امام و علل انحراف آنها از محور دین است. 💠شقشقیه چیست؟ هنگامی که امیرمومنان (ع) درباره علت پذیرش خلافت برای مردم سخن می گفت، شخصی نامه ای به حضرت داد و با این کار، رشته گفتار از دست امام خارج شد و زمانی که ابن عباس از حضرت امیر خواست تا به سخنانش ادامه دهد، فرمود «هیهاتَ یا ابنَ عباس تلک شِقشِقَةٌ هَدَرَت ثُم قَرَّت». حضرت علی (ع)، سخن گفتن خود را در این مقام به صدای شقشقه شتر تشبیه کردند. شقشقه چیزی مانند شش است که هنگام هیجان یا غضب از دهان شتر بیرون می‌آید و با چرخیدن صدا در گلوی شتر همراه است و سپس در جای خود آرام می‌گیرد که در مواقع عادی چنین چیزی پیش نمی‌آید. 💠امام در اینجا حالت خود را به حالت هیجان شتر تشبیه کرده است که گویا لحظه‌ای از خود بی‌خود شده و آن خطبه چون شعله‌ای از دل او زبانه کشیده و اکنون، دیگر در حال عادی خود است و به همین سبب دیگر آن را ادامه نخواهد داد. در واقع امام به درخواست ابن عباس که راوی این خطبه است، برای ادامه دادن خطبه، پاسخ منفی داد و ابن عباس با حسرت گفت که بر ناتمام ماندن هیچ سخنی مانند این سخن حضرت، افسوس نخورده است. ادامه دارد👇👇