«و قرار دادیم در برابرشان سدی و در پشت سـرشان سدی و آنها را پوشاندیم پس آنان نـمی‌بینند» زشت گردید چهره‌ها «پس در آنجا مغلوب شدند و برگشتند با خواری»، « کر و لال و کورند، و آنان نـمی‌بینند» «هرگاه خواندی قرآن را قرار دادیم میان تو و میان کسانی که به آخرت ایمان ندارند، پرده‌ای پوشیده شده و بر دل‌های‌شان غلاف‌هایی گذاشتیم که آن را نفهمند و گوش‌های‌شان را دچار سنگینی نـمودیم و هرگاه یاد کردی پروردگارت را در قرآن، به یگانگی، پشت می‌کنند و پای به فرار می‌گذارند».
6🌺﴿قُلِ ادْعُوا اللّٰهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمٰنَ أَيًّا مٰا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنىٰ وَلاٰ تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلاٰ تُخَافِتْ بِهٰا وَابْتَغِ بَیْنَ ذٰلِكَ سَبِيلًا * وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَـرِيكٌ فِی الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبِّـرْهُ تَكْبِیراً﴾، سُبْحٰانَ اللّٰهِ بُکْرَةً وَاَصِیلاً.
«بگو خدا را بخوانيد يا رحمان را بخوانيد هر كدام را بخوانيد براى او نام‌هاى نيكوتر است و نـمازت را به آواز بلند مخوان و بسيار آهستهاش مكن و ميان اين [و آن] راهى [ميانه] جوى. و بگو ستايش خدايى را كه نه فرزندى گرفته و نه در جهان‌دارى شـريكی دارد و نه خوار بوده كه [نياز به] دوستى داشته باشد و او را بسيار بزرگ شمار»، پاک است خداوند، هر بامداد و هر شامگاه.
7🌼حَسْبِی اللّٰهُ مِنْ خَلْقِهِ، حَسْبِیَ اللّٰهُ الَّذِی یَکْفِی وَلاٰ یَکْفِی مِنْهُ شَیْءٌ، حَسْبِیَ اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، ﴿حَسْبِيَ اللّٰهُ الَّذِی لاٰ إِلٰهَ اِلّٰا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ﴾، ﴿أُولَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللّٰهُ عَلیٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ﴾،
خداوند برای من بس است، از بندگانش، بس است برای من خداوند که کفایت می‌کند و از او کفایت نـمی‌کند چیزی، خداوند مرا بس است و بهتـرین وکیل «بس است مرا خداوند که معبودی جز او نیست، بر او توکل نـمودم و او پروردگار عرش عظیم است»، «آنان كسانی اند كه خدا بر دل‌ها و گوش و ديدگان‌شان مُهر نهاده و آنان بی‌خبـرانند»
8🌸﴿أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلٰهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللّٰهُ عَلیٰ عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلیٰ سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلیٰ بَصَـرِەِ غِشَاوَةً فَمَنْ يَهْدِيهِ مِنْ بَعْدِ اللّٰهِ أَفَلاٰ تَذَكَّرُونَ﴾، ﴿إِنّٰا جَعَلْنَا عَلیٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَفیٖ آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِنْ تَدْعُهُمْ إِلَی الْهُدىٰ فَلَنْ يَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا﴾، اَللّٰهُمَّ احْرُسْنٰا بِعَیْنِكَ الَّتیٖ لاٰتَنٰامُ، وَاکْنُفْنٰا بِرُکْنِكَ الَّذِی لاٰیُرٰامُ، وَاَعِذْنٰا بِسُلْطٰانِكَ الَّذِی لاٰیُضٰامُ، وَارْحَمْنٰا بِقُدْرَتِكَ یٰا رَحْمٰانُ.
«آیا دیدی آن کسی را که هوای نفسش را خدای خود قرار داد و خداوند او را با وجود آگاهی، گمراه نـمود و مُهر زد بر گوش و دلش و بر چشم وی پرده ظلمت کشیده؟ پس او را بعد از خدا دیگر که هدایت خواهد کرد؟ آیا متذکر این معنی نـمی‌شوید؟» «و ما (پس از اتـمام حجت) بر دل‌های‌شان پرده‌ها(ی جهل و قساوت) انداختیم تا دیگر آیات ما را فهم نکنند، و گوش آنها را (از شنیدن سخن حق) سنگین ساختیم و اگر به هدایت‌شان بخوانی دیگر ابداً هدایت نخواهند یافت.» خداوندا ما را با چشمت، که به خواب نرود محافظت فرما و در پناهت ما را جای ده که به آن دستـرسی نباشد، و ما را پناه ده به قدرت غیر قابل شکست خودت، و ما را رحمت کن به قدرتت، ای خدای رحمان.
9🤲اَللّٰهُمَّ لاٰتُهْلِکْنٰا وَاَنْتَ بِنٰا بَرٌّ، یٰا رَحْمٰنُ اَتُهْلِکُنٰا وَاَنْتَ رَبُّنٰا وَحِصْنُنٰا وَرَجٰاؤُنٰا، حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ، حَسْبِیَ الْخٰالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ، حَسْبِیَ الرّٰازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ، حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی، حَسْبِیَ اللّٰهُ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، حَسْبِیَ الَّذِی لاٰیَمُنُّ عَلَی الَّذِینَ یَمُنُّونَ، حَسْبِیَ اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ سَیِّدِنٰا مُحَمَّدٍ وَآلِهٖ وَسَلَّمَ کَثِیراً،
خداوندا، ما را هلاک مساز، در حالی که تو به ما نیکوکار هستی، ای رحمان، آیا ما را هلاک می‌کنی در حالی که تو پروردگار و پناهنگاه و امید ما هستی؟ بس است مرا پروردگار از آفریدگان، بس است مرا آفریننده از آفریده شدگان، بس است مرا روزی‌رسان از روزی‌خوران، بس است مرا آنکه پیوسته بس بوده است مرا، بس است خداوند مرا، که خدایی جز او نیست پروردگار عرش عظیم، بس است مرا آنکه منت نـمی‌گذارد بر آنها که منت می‌گذارند، بس است خداوند مرا و بهتـرین وکیل است، و صلوات خداوند بر سـرور ما محمد و خاندانش و سلام فراوانش بر آنان باد،