✏️چه کسانی نباید رئیس‌جمهور شوند؟/۱
🔸بالاخره پس از بررسی شورای نگهبان، نام ۶نفر کاندیدای ریاست‌جمهوری چهاردهم، ابتدا از طریق خبرگزاری‌ها و سپس توسط وزارت کشور اعلام شد! ۶ نفری که ۴ نفر از آنها پیش از این نیز سابقه یک یا چند کاندیداتوری نافرجام داشته‌اند.
🔸اینک مجال انتخاب است؛ انتخاب رئیس‌جمهور می‌تواند با معیارهای ایجابی و سلبی صورت پذیرد. در واقع، علاوه بر اینکه باید دید خصوصیات رئیس‌جمهور در کدام کاندیدا، پررنگ‌تر است، در نقطه مقابل، می‌توان با استفاده از روش حذفی، گزینه‌های فاقد صلاحیت ریاست‌جمهوری را نیز تعیین نمود.
🔸در واقع استفاده از روش حذفی در کنار روش ایجابی، انتخاب را دقیق‌تر و سهل‌تر خواهد نمود. به طوری‌که نتایج روشن‌تری از مقایسه کاندیداها و نهایتا انتخاب از میان آنها حاصل خواهد شد. اما کدام خصوصیات سلبی را می‌توان برای رئیس‌جمهور درنظر گرفت و به ازای هر یک، کدام یک از کاندیداها حذف خواهند شد؟
🔸اعتقاد به مبانی نظام جمهوری اسلامی، مهم‌ترین خصوصیتی است که از رئیس‌جمهور مورد انتظار می‌باشد. استکبارستیزی و حفظ استقلال کشور، به‌عنوان یکی از بارزترین شاخصه‌های انقلاب اسلامی، در تضاد ۱۸۰درجه‌ای با قراردادی است که یک دهه کشور را معطل نمود و ماحصل آن برای ما عبارت بود از : تقریبا هیچ!
🔸در انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، هر کاندیدایی که به دنبال عقبگرد به دهه ۹۰، احیای قرارداد خسارت‌بار برجام و میدان دادن به مسببین آن باشد، از لیست خط خواهد خورد؛ چه پزشکیان و چه قالیباف.
🔸عدالتخواهی و ضدیت با فساد یکی دیگر از خصوصیات مهم رئیس‌جمهور می‌باشد که بارها مورد تأکید رهبر معظم انقلاب، قرار گرفته است. کاندیدایی که از بروز فساد در حلقه اطرافیانش ابایی نداشته باشد، رئیس‌جمهور درخوری نخواهد بود. رئیس‌جمهور می‌بایست در مقابل کوچکترین تخلفات حساس باشد و با آن، مقابله کند. از آن‌جایی که «حسنات‌الابرار سیئات‌المقربین»، حتی رفتارهای غیرمتعارف اطرافیان رئیس‌جمهور، می‌تواند آسیب‌های بزرگی یه سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی، وارد نماید. کاندیدایی که در شرایط وخیم اقتصادی کنونی، نسبت به خرید سیسمونی نوه‌اش از ترکیه، بی‌تفاوت است و خود را موظف به پاسخگویی به مردم نمی‌داند از دایره انتخاب، خارج است.
🔸عجالتا مطابق آنچه گذشت، می‌توان ۲ مورد از ۶ کاندیدای موجود را کنار گذاشت. برای سنجش سایرین بر اساس ویژگی‌های دیگر می‌بایست منتظر شروع تبلیغات ماند. شاخص‌های مهم دیگری وجود دارند که می‌توان کاندیداها را با آنها محک زد؛ داشتن اولویت برای اداره کشور یکی از آن‌هاست. کاندیدایی که به دنبال حل همه مسائل در همه حوزه‌ها است، شاید قصه‌گوی خوبی شود، اما قطعا رئیس‌جمهور خوبی نخواهد بود. یک رئیس‌جمهور شایسته، باید در حوزه‌های اساسی اداره کشور، دارای اولویت‌بندی باشد؛ مثلا تورم در اقتصاد، تدوین و پیاده‌سازی سیاست توسعه صنعتی در صنعت، احیای سرمایه اجتماعی در اجتماع و...
🔸کاندیدایی که تکیه زیادی روی کارشناسان و متخصصین داشته باشد، در واقع از عدم اشراف خود بر مسائل و راهکارها پرده بر‌می‌دارد. اگر رئیس‌جمهور بخواهد تازه پس از انتخاب، پای حرف کارشناسان بنشیند و تصمیم بگیرد، توسط همان کارشناسان آنچنان در هزارتوی بوروکراسی گرفتار خواهد شد، که پس از ۴سال هم راه خور را پیدا نخواهد کرد!
🔸خصوصیت دیگری که در صورت مشاهده در یک کاندیدا، می‌تواند با طیب خاطر به حذف او منجر شود، کلی‌گویی است. بیان «باید بشود»هایی از جنس هدف‌گذاری، نشان‌دهنده این است که کاندیدا، یا هیچ‌گاه به اداره کشور فکر نکرده یا دغل‌کارانه، نمی‌خواهد در ایام انتخابات موردنقد کارشناسان قرار گیرد که در هر دو صورت، کاندیدای مناسبی به‌منظور حذف شدن است.
🔸بررسی جمیع شرایط سلبی و ایجایی در کاندیداهای انتخابات و مقایسه آنها با یکدیگر روشی است که می‌توان برای رسیدن به انتخاب نهایی در پیش گرفت. بنابراین به‌شیوه‌ای که عنوان گردید، احصای شاخص‌های اصلی و مقایسه کاندیداها بر اساس آن، مسیری است که می‌بایست مداوما تا ۸تیر دنبال شود و در نهایت به انتخاب بهترین گزینه، منجر گردد. فی‌الحال، این فرآیند منجر به حذف ۲ گزینه از کاندیداهای انتخابات چهاردهم شد. بنای این یادداشت بر این است که در ادامه مسیر تا روز انتخابات، به تدریج و با تکمیل اطلاعات و به دست آوردن شناخت بیشتر از کاندیداها، همین روش برای انتخاب گزینه اصلح، به کار گرفته شود. ان‌شاءالله.
@sajjadsakeni