شناسی اولین قسمت مهم در « شناخت مزاج ها » بحث « ارکان » است . « ارکان » ارتباط بسیار عمیقی با « مزاج ها » دارد . شناخت « ارکان » تاثیر مستقیمی در شناخت « مزاج ها » « اخلاط » و « بیماری ها » دارد . طبق روایات : ما« ارکانی » داریم که برای « خلقت » معرفی شده اند . ما « ارکانی » داریم که برای « انسان » معرفی شده اند . « ارکانی » که در « خلقت » هستند عبارتند از : آتش ، هوا ، آب ، خاک ترتیب نوشتن این ارکان هم خودش « موضوعیت » دارد . هر کدام از این « ارکان » « مزاجی » دارد : آتش : گرم و‌خشک هوا: گرم و تر آب : سرد و تر خاک : سرد و خشک وقتی ما صفرا را در برابر آتش می گذاریم به این معنا نیست که صفرا از آتش پدید می آید یا دم از هوا بلکه می خواهیم بگوییم با « شناخت آتش » بهتر می توانیم « خلط صفرا » و « صفراوی ها » را بشناسیم . همین طور در مورد سایر موارد . سوال : مگر می شود مزاج «هوا » همیشه « گرم و تر » باشد در حالی که ما در هر منطقه ای هوایی را داریم ؛ هوای سرد ، هوای خشک و ... یا این که مزاج « خاک » « سرد و‌خشک » باشد در حالی که ما خاک گرم و خشک و انواع مختلف خاک ها را داریم ؟ پاسخ : وقتی ما می گوییم فلان چیز طبعش « گرم » است باید توجه داشت که : ما یک « گرمای طبعی » داریم و یک « گرمای دمایی » شما اگر زنجبیل را داخل یخچال هم بگذارید باز « طبعش » « گرم و خشک » است هر چند که « دمایش » « سرد باشد » « گرما « یعنی : « حرارت » « انرژی بخشی »«چیزی که به انسان انرژی می دهد » خیار و ماست به انسان انرژی نمی دهد ولی یک قاشق عسل می دهد . اگر ترشی را روی آتش حرارت دهیم باز « طبعش » « سرد » است . « تری » هم به معنای « تری ظاهری » نیست بلکه به معنای «طبع تر » هست . «طبع تر » به معنای « انعطاف پذیری » «نفوذ پذیری » « قابلیت شکل پذیری » و « نرم بودن » است . بادام به ظاهر خشک است اما به شدت مرطوب است و به بدن انسان رطوبت و لینت مزاج و نرمی می دهد . روغن بادام شیرین یکی از مرطوب ترین روغن هاست . در مورد « خشکی » هم همین طور کسی که روغن رازیانه را به بدن بزند ، از شدت خشکی ، بدن را می سوزاند . با این که روغن است اما گرم و‌خشک است . پس « خشکی » به معنای « شکنندگی » « سوزاندن » « گرفتن رطوبت و نرمی » است . پس وقتی می گوییم «خاک » « سرد و‌خشک » است یعنی « خاک » هر جایی را استفاده کنید « سودازاست » و برای انسان مضر است و ایجاد بیماری می کند . « رکن آتش » : 🔸آتش « بالانشین است » بر خلاف آب و خاک که به سمت پایین حرکت می کنند . پس « دردهای صفراوی » ، دردهای بالانشین هستند .‌ مثل زردی نوزاد ، تب ، گرگرفتگی و ... « صفراوی ها » دوست دارند « بالادست » باشند ، مدیریت کنند و دستور بدهند ( بر خلاف بلغمی ها ) . 🔸 «پختن و سوختن »کار « آتش » است . « صفراوی هایی » که صفرایشان خیلی بالا نباشد اهل « تجزیه و تحلیل » هستند ولی اگر صفرایشان خیلی بالا باشد آن قدر مطالب را تحلیل و تجزیه می کنند که مطلب را می سوزانند . 🔸« آتش » وقتی « می سوزد » تبدیل به « خاکستر » می شود. خاکستر طبعش سرد و خشک است ، سوداست . پس آتش که می سوزد سودا ایجاد می کند . « صفرا » و « چیزهایی که خیلی گرم اند » در نهایت « سودازا» هستند . 🔸 « آتش » باعث « نفوذ » می شود. آتش در آب نفوذ می کند و باعث بخار شدن آب می شود . آتش در خاک نفوذ می کند و با استفاده از رطوبت آن را به کوزه تبدیل می کند . پس « صفرا » باعث « نفوذ » به بلغم و تبدیل آن به دم می شود . «صفرا »باعث گردش خون می شود . « صفرا » باعث گرمابخشی به اعضای سرد می شود . 🔶 با ما در «خانه سلامت گلپایگان» همراه شوید👇👇 کانال خانه سلامت در ایتا: https://eitaa.com/salamat_golpa پیوستن به گروه خانه سلامت در واتساپ: https://chat.whatsapp.com/E7RZwxLyCdS4L3wwdCqzIk صفحه در اینستاگرام: https://www.instagram.com/khaneh_salamat_iran/ شماره تماس جهت دریافت مشاوره و پاسخ به سوالات: ۰۹۱۳۶۵۳۳۵۵۰