برای مولا، کَم است...!
از امام باقر علیه‌السلام) روایت شده: با پدرم به زیارت قبر جدّم امیر‌المؤمنین در نجف رفتیم، پدرم نزد قبر مطهّر ایستاد و گریست و گفت:
«السَّلامُ عَلَىٰ أَبِي الْأَئِمَّةِ وَخَلِيلِ النُّبُوَّةِ وَالْمَخْصُوصِ بِالْأُخُوَّةِ، السَّلامُ عَلَىٰ يَعْسُوبِ الْإِيمانِ وَمِيزانِ الْأَعْمالِ وَسَيْفِ ذِي الْجَلالِ، السَّلامُ عَلَىٰ صالِحِ الْمُؤْمِنِينَ وَوارِثِ عِلْمِ النَّبِيِّينَ الْحاكِمِ فِي يَوْمِ الدِّينِ، السَّلامُ عَلَىٰ شَجَرَةِ التَّقْوىٰ، السَّلامُ عَلَىٰ حُجَّةِ اللّٰهِ الْبالِغَةِ وَ نِعْمَتِهِ السَّابِغَةِ وَ نِقْمَتِهِ الدَّامِغَةِ، السَّلامُ عَلَى الصِّراطِ الْواضِحِ وَالنَّجْمِ اللَّائِحِ وَالْإِمامِ النَّاصِحِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ »:
سلام بر پدر امامان و دوست نبوّت و ویژه به برادری، سلام بر رئیس ایمان و ترازوی اعمال و شمشیر خداوند دارای بزرگی، سلام بر شایسته مومنان و وارث دانش پیامبران، حاکم در روز جزا، سلام بر درخت تقوا، سلام بر حجّت رسای خدا و نعمت کامل او و انتقام کوبنده‌اش، سلام بر راه روشن و ستاره فروزان و پیشوای خیرخواه و رحمت و برکات خدا بر او باد.
آنگاه گفت:
«أَنْتَ وَسِيلَتِي إِلَى اللّٰهِ وَذَرِيعَتِي وَلِي حَقُّ مُوالاتِي وَتَأْمِيلِي، فَكُنْ شَفِيعِي إِلَى اللّٰهِ عَزَّوَجَلَّ فِي الْوُقُوفِ عَلَىٰ قَضاءِ حاجَتِي وَهِيَ فَكاكُ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ، وَاصْرِفْنِي فِي مَوْقِفِي هٰذَا بِالنُّجْحِ وَ بِمَا سَأَلْتُهُ كُلَّهُ بِرَحْمَتِهِ وَقُدْرَتِهِ . اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِي عَقْلاً كامِلاً، وَلُبّاً راجِحاً، وَقَلْباً زَكِيّاً، وَعَمَلاً كَثِيراً، وَأَدَباً بارِعاً، وَاجْعَلْ ذٰلِكَ كُلَّهُ لِي، وَلَا تَجْعَلْهُ عَلَيَّ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ»:
تویی وسیله و سببم به سوی خدا و مراست حق دوستی و آرزومندی به درگاه خدای عزّوجل، پس شفیع من باش در ایستادگی در برآوردن حاجتم و آن حاجت آزادی‌ام از آتش است و مرا از این جایگاه با موفّقیت بازگردان و به دست آوردن همه آنچه خواسته‌ام، به حق رحمت و قدرتش. خدایا عقلی کامل و مغزی ممتاز و دلی پاک و عملی بسیار و ادبی برتر نصیبم کن و همه این‌ها را به سود من قرار ده نه بر زیانم، به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان.
📚مفاتیح الجنان، زیارات مطلقه، زیارت چهارم امیرالمومنین حضرت امام علی(ع)
🎙آیت الله مرتضی تهرانی رضوان الله علیه:
پدرم[آيت الله حاج ميرزا عبد العلى تهرانى رضوان الله علیه] مىگفت:
زيارت جامعه كبيره خوب است؛ ولى براى اميرالمؤمنين عليه السلام كم است. پرسيدم كدام زيارت براى ايشان خوب است، فرمود:
«[زیارت] السَّلامُ عَلى أبِى الأئمَّةِ، و خليل النبوّة، و المَخصُوصِ بِالأُخوَّةِ ....»؛ ايشان، زيارت جامعه و زيارت چهارم از زيارت مطلقه اميرالمؤمنين عليه السلام را هر روز مىخواند. زيارت اميرالمؤمنين را در فاصله بيست سانتى ديوار مىخواند، وقتى مىگفت: «أَنْتَ وَسِيلَتِي إِلَى اللّٰهِ ...»حالى به او دست مىداد كه گويا امام را از نزديك مىديد.
📚خاطره هاى آموزنده، ص ۴۵۳.
💐به روح آيت الله حاج ميرزا عبد العلى تهرانى و دو فرزند بزرگوارشان آیت الله مرتضی و مجتبی تهرانی رضوان الله علیهم، صلواتی هدیه بفرمائید.
@salavatnameh