غیر از تو ناصر و مولایى نیست! فضلا و علماى دوره اول حوزه قم مى‏گفتند مرحوم[آیت الله محمدتقی] بافقى «كان للمحصلین و المشتغلین بمنزله الولد الرحیم بل لهم ارحم»: براى طلاب مانند پدر مهربان، بلكه از پدر هم مهربان‏تر بود. وقتى طلاب و محصلین زیاد شدند، گاهى كه شهریه دیر مى‏شد، آیت الله[شیخ عبدالکریم] حائرى مى‏فرمود: «حالا تو جواب طلاب را بده». بدون تأمل مى‏گفت: «اگر تا عصرى از خدا وصول شهریه نكنم بنده او نباشم». مى‏آمد در مدرسه فیضیه و محصلین دینى را جمع مى‏كرد و مى‏گفت: «با من به مسجد بالاسر حضرت بیایید كه با خدا كار دارم». طلاب قم كه به او معتقد بودند و از صمیم قلب او را دوست داشتند، به دنبال او به مسجد مى‏رفتند. ایشان در جلوى آن‏ها مشغول دعا و[ختم] صلوات‏ بر پیغمبر و آل او مى ‏شد و مى‏گفت: «خدایا این‏ها نوكران و عساكر(سربازان) ولى و حجت تواند. غیر از تو ناصر و مولایى ندارند. یا الساعه مواجب این‏ها را بده یا آن‏قدر در این مسجد با این‏ها دعا مى‏ كنم و صلوات‏ مى‏ فرستم تا بدهى ...». گاهى مى‏گفت: «خدایا! یا آخوند بافقى را مرگ یا طلاب را نان ده». آن‏قدر نزد خدا عزیز بود كه زود دعایش مستجاب مى‏شد و براى طلاب شهریه مى‏رسید. 📚ذکر محبوب، ج ۱، ص ۱۳۷. 💐در سالروز رحلت آیت الله محمدتقی بافقى رضوان الله علیه به روح ملکوتی ایشان و برادر بزرگوارشان آیت الله شیخ اسدالله بافقى رضوان الله تعالی علیهما، صلواتی هدیه بفرمائید. @salavatnameh