بهای بهشت، سلام بر تو و پدرت! عَنْ يَزِيدَ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ: «دَخَلْتُ عَلَى فَاطِمَةَ فَبَدَأَتْنِي‏ بِالسَّلَامِ‏ ثُمَ‏ قَالَتْ:‏ مَا غَدَا بِكَ؟ قُلْتُ: طَلَبُ الْبَرَكَةِ قَالَتْ: أَخْبَرَنِي أَبِي وَ هُوَ ذَا هُوَ أَنَّهُ مَنْ سَلَّمَ عَلَيْهِ وَ عَلَيَّ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ قُلْتُ لَهَا: فِي حَيَاتِهِ وَ حَيَاتِكِ؟ قَالَتْ: نَعَمْ وَ بَعْدَ مَوْتِنَا». ترجمه: يزيد بن عبد الملک از پدرش، از جدّش روايت كرده است كه گفت: من بر حضرت فاطمه(علیها السلام) وارد شدم، او در سلام، پيش‌دستى كرد و فرمود: چه چيزى تو را به اينجا آورده است؟ گفتم: طلب بركت. آن حضرت فرمود: پدرم – که صاحب چنان عظمتی است – به من خبر داد که هر كس بر او [رسول خداصلی الله علیه و آله] و بر من سه روز سلام دهد خداوند بهشت را بر او واجب سازد. گفتم: در زمان حيات او و شما؟ فرمود: بله [در زمان حيات ما] و بعد از وفات ما. منابع: تهذيب الأحكام، شيخ طوسی، ج۶، ص۹؛ مناقب آل أبی طالب، ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۳۹ – ۱۴۰؛ مزار، محمد بن جعفر مشهدی، ص۳۵؛ وسائل الشيعة، حر عاملی، ج۱۴، ص۳۶۷؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۹۷، ص۱۹۴. @salavatnameh