#در_رکاب_آزادی بخش دوم
.
🔸برای فهم موضوع باید کمی با امواج فمینیسم و افراد شاخص آن آشنا باشید. تغییر لباس از مطالبات اصلی فمینیستهای موج اول بود. همچنین رواج استفاده از دوچرخه بهعنوان یک وسیله حملونقل ارزان در اروپا، با موج اول فمینیسم و مطالبات آنهم زمان شد. همزمانی این دو اتفاق موجب شد که دوچرخه نویدبخش آزادی برای زنان باشد.
🔸در سال ۱۸۹۵ فرانسیس ویلارد از رهبران موج اول فمینیسم کتابی منتشر کرد با عنوان «چرخی میان چرخها: چگونه دوچرخهسواری را یاد گرفتم.» او در این کتاب در مورد دوچرخهسواری زنان، هموار کردن این مسیر و لزوم تغییر لباس زنان برای دوچرخهسواری میگوید.
او پس از توصیف شرایط دست و پاگیر لباس زنان در آن دوره، نقل میکند: « زنان برای دوچرخهسواری باید لباس مناسبتری بپوشند و درصورتیکه این کار را انجام دهند بسیاری از تعصبات بیجا به همراهش از بین خواهند رفت.» بیان او نشاندهنده وجود حساسیت جامعه نسبت به لباس زنان و دوچرخهسواری آنان بوده است.
.
.
🔹همانگونه که ویلارد پیشبینی کرده بود، رواج دوچرخهسواری موجب تغییر لباس زنان شد و پوشیدن شلوارهای خاص، بهجای پیراهن و دامنهای بلند چیندار مرسوم شد. در ادامه دوچرخهسواری تبدیل به تجسم فردیت زنان برای جنبش «حق رأی» شد علاوه بر این، به آنان آزادی بیشتری برای انجام فعالیتهای روزانه و مسافرت داد.
ادامه دارد...
برای نوشتن این مطالب از این دو مقاله استفاده شده است.
📝Pedaling the Path to Freedom
📝How the Bicycle Paved the Way for Women's Rights
@salehaat