#در_رکاب_آزادی بخش آخر
🔹سوزان آنتونی و الیزابت کدی استنتون توأمان اظهار داشتهاند که: «زنان سوار بر دوچرخه به سمت حق رأی رکاب میزنند.» سرخطی که بارها در هنگامه تغییر قرن در روزنامهها چاپ شد.
🖌روزنامه کلمبیا در مورد دوچرخهسواری زنان نوشت: «زنان به سمت آزادی بیشتر، برابری حقوقی با مردان، عادت به مراقبت از خود و به سمت دیدگاههای جدید در مورد فلسفه پوشش، رکاب میزنند.»
🔸دوچرخهسواری نیاز به دوری از پوشش محدودکننده و باحیای عصر ویکتوریا و ورود به دوره جدیدی از پوشش و نمایش مچ پاها داشت! این تغییرات بهگونهای بود که توجه روزنامهنگاران مرد آن زمان را به خود جلب کرد!
🔸این مطالبات درنهایت منجر به شیوع دوچرخهسواری میان زنان، تغییر لباس و ادامهدار شدن آن تا به امروز شده است.
🔺جنبشهای ترویج دوچرخهسواری برای زنان که در کشورهای مختلف وجود دارند نیز دارای چنین پشتوانه تاریخیای هستند. مطالباتی که در کشور ایران پیرامون این مسئله مطرح میشود جدای از این پیشینه تاریخی نیست.
🔺دوچرخهسواری روش فمینیستها برای مطالبه حقوقشان است و در حقیقت آغازی است برای تغییرات گسترده در جهت رسیدن به آزادیهای بیشتر. تغییر و آزادی پوشش و دامن زدن به حیازدایی در عرصه فردی و اجتماعی، تغییر در هویت زنانگی و تغییر ساحت عمومی جامعه برای نوع نگاه به زنان.
🔺دوچرخه سواری زنان یک مطالبه ساده نیست، بلکه مجموعهای از مطالبات است که به تغییرات گسترده در ساحتهای گوناگون زندگی زنان منجر خواهد شد.
@salehaat