آمریکا برتری جمعیتی‌اش را از دست نداده و نخواهد داد. رقبای جمعیتی و سیاسی ایالات متحده در شرایط بسیار وخیم‌تری هستند. نیکلاس ابراشتات (Nicholas Eberstadt) در 24 مه 2021 در فارین افرز نوشت؛ 1.برتری جهانی آمریکا تا حد زیادی مدیون جمعیت این کشور است. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، آمریکا بعد از چین و هند سومین کشور پرجمعیت جهان است. سطح باروری و مهاجرت در  ایالات متحده، در مقایسه با سایر کشورهای پیشرفته و رقبایی مانند چین و روسیه، بسیار بالاست. 2.از زمان پایان جنگ سرد تاکنون، جمعیت کل آمریکا و شمار افراد در سن کار این کشور (20 تا 64 سال) بیشتر و سریع‌تر از سایر کشورهای در حال توسعه رشد یافته است. رشد جمعیت در سن کار باعث افزایش بهره‌وری ملی در اقتصادهایی می‌شود که دولت مدیریتشان را به عهده دارد و می‌تواند منابع انسانی را توسعه داده و از این منابع بهره‌برداری کند. برای دولت‌های رفاه مدرن کند شدن روند پیری جمعیت می‌تواند از بار‌های مالی تحمیل شده به این دولت‌ها بکاهد. 3.اما دگرش های بزرگی در راه است. نتایج اولیه سرشماری سال 2020 در آمریکا و گزارش‌ها از نرخ کلی زاد و ولد در سال گذشته حاکی از اخبار هشداردهنده است: با کاهش نرخ رشد جمعیت و کاهش مداوم نرخ باروری ملی، به نظر می‌رسد که مسیر جمعیت‌شناختی آمریکا اکنون وضعیت نویدبخشی ندارد و می‌تواند در آینده به کاهش جمعیت برسد.  4.تصمیم آمریکایی‌ها برای کاهش تعداد فرزندانشان می‌تواند برتری جمعیتی آمریکا را از بین ببرد. کاهش رشد جمعیت همچنین می‌تواند پیامدهای بلندمدت‌تری را هم برای سیاست‌های مختلف واشنگتن، از جمله برنامه‌های رفاه اجتماعی‌اش به همراه داشته باشد. 5.گزارش دفتر نفوس آمریکا در سال 2020 نشان می‌دهد که رشد جمعیت این کشور از 1990 تاکنون به طور مداوم کاهش یافته و اکنون در پایین‌ترین سطح تاریخ آن قرار دارد. نرخ رشد جمعیت آمریکا بین سال‌های 2010 تا 2020 میلادی 7.4 درصد برآورد شد که در مقایسه با دهه پیش از آن (اندکی کمتر از 10 درصد) افت چشمگیری را نشان می‌دهد. 6. دگرش های مهاجرتی در کاهش جمعیت آمریکا نقشی ندارد بلکه تغییرات در زاد و ولد و مرگ و میر از عوامل اصلی این کاهش هستند. نرخ «افزایش طبیعی جمعیت» - شمار کلی زاد و ولد منهای مرگ و میر – در آمریکا در دهه 2000 تا 2009 سالانه 1.7 میلیون نفر بود که این رقم در دهه 2010 تا 2019 به 1.2 میلیون نفر کاهش یافت. نرخ کلی زاد و ولد در سال 2019 به نیم میلیون نفر کاهش یافت که در مقایسه با نرخ 4.3 میلیون نفری در سال 2007 افت چشمگیری است. 7.برای دو دهه، میانگین نرخ کلی باروری برای هر زن در ایالات متحده بیش از دو فرزند بود. اما بین سال‌های 2007 تا 2019 میلادی، نرخ باروری از بیش از 2.1 فرزند (بالاتر از سطح جایگزینی بلندمدت جمعیت) به 1.7 زاد و ولد و پایین‌تر از سطح جایگزینی رسید. نرخ زاد و ولد در سال 2020 نیز با کاهشی 4 درصدی به 3.6 میلیون رسید که نرخ کلی باروری ملی در این سال را به 1.64 کاهش داد – یعنی بیش از 20 درصد پایین‌تر از سطح جایگزینی. 8.با این حال هنوز خطری فوری جایگاه بین‌المللی آمریکا را تهدید نمی‌کند. برغم تمام مسائل موجود، رشد جمعیت کلی آمریکا و جمعیت در سن کار این کشور، دستکم برای یک نسل آینده، ادامه خواهد داشت. طبق پیش‌بینی‌ها جمعیت آمریکا در سال 2047 به 350 میلیون نفر رسیده و تا سال 2050 این رقم حفظ خواهد شد. پیش‌بینی می‌شود جمعیت در سن کار این کشور در 2050 حدود 5 درصد بالاتر از نرخ این شاخص در سال 2020 باشد. 9.در نتیجه، ایالات متحده احتمالا برتری جمعیتی‌اش نسبت به سایر قدرت‌های بزرگ را حفظ خواهد کرد. چین، ژاپن، روسیه و کشورهای اتحادیه اروپا همگی، در مقایسه با آمریکا، برای بازه زمانی طولانی‌تری نرخ باروری زیرجایگزینی داشته‌اند. 10.سطح باروری کنونی در تمام این کشورها پایین‌تر از نرخ باروری در ایالات متحده است. همچنین جمعیت این کشورها پیرتر از جمعیت امروزی آمریکا است. (در میان تمام این کشورها، چین جوان‌ترین جمعیت را دارد اما میانگین سن جمعیت این کشور در حال حاضر بالاتر از میانگین سن جمعیت ایالات متحده است. . #صالح_قاسمی #پژوهشگر #تحولات_جمعیت و #نویسنده مجموعه کتاب پژوهشی #جنگ_جهانی_جمعیت www.saleh-ghasemi.ir instagram.com/_u/saleh_ghasemy