برای سازندگی و تربیت باید از اعماق شروع کرد.
بررسی روشهای تربیتی
براى تربيت انسان روش‌هاي مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد که به آن‌ها اشاره می‌کنیم:
۱ـ اینکه مربی با تلقين و شعارهای پرشور شخص را داغ کند و او را به اتخاذ رفتاری که خود می‌پسندد، تحریک کند.
۲ـ اینکه به متربی، شاخ و برگ‌هایی بچسباند و ظاهر او را اصلاح کند.
۳ـ او را به دوش بگیرد، بغل کند و به مقصد برساند. (لوس و تنبل بار آوردن متربی)
۴ـ اینکه كليدها، ملاك‌ها و روش‌ها را به‌دستش دهیم، ريشه‌دارش کنیم و زنجيرها را از پایش باز كنیم تا خود بتواند حرکت کند؛ و پيداست كه با اين روش آخر زودتر به نتيجه مى‌رسيم.
آن‌ها كه داغ شده‌اند، با عوض شدن محيط، حرارت‌شان زود سرد مى‌شود و در برابر طوفان‌ها برگ مى‌ريزند و هنگام تنهايى، همچون بچه‌هاى لوس كه بغلى شده‌اند، همين كه زمين‌شان بگذارى نق مى‌زنند.
به‌جاى آن كه افراد را به چشمه‌هایى تبدیل کنیم، آن‌ها را مثل استخرى به آب بسته‌ايم و اين است كه به مرور زمان رنگ عوض مى‌كنند و لجن می‌گیرند.
نمى‌شود با چند شعار اخلاقى و مقدارى نصيحت، آن‌ها را از هوس‌هايى كه در خون‌شان ريخته و در اعماق‌شان ريشه دارد، جدا كرد. چگونه مى‌شود آن‌ها را از عشق‌ها، غريزه‌ها و شهوت‌ها رها كنيم؟ مگر هنگامى كه آن‌ها را به يك عشق بزرگ‌تر رسانده باشيم. هنگامى كه عشقى بزرگ‌تر دل را بگيرد، عشق‌هاى كوچك‌تر نردبان آن خواهند بود.
حرف پایانی
براى سازندگى و تربيت بايد از اعماق شروع كرد. هنگامى كه مى‌خواهيم رفتار و گفتار كسى را عوض كنيم، هنگامى كه مى‌خواهيم لباس كسى را دگرگون كنيم، بايد پيش از اين مرحله، عشق‌ها و علاقه‌هايش را عوض كنيم و ناچار شناخت‌هايش را و ناچار فكرهايش را، كه ادامه تفكّر، شناخت است و ادامه شناخت، عشق و ادامه عشق، عمل است.
ما عاشق آفريده شده‌ايم و فقط معشوق‌ها را انتخاب مى‌كنيم و براى همین انتخاب است كه بايد آن‌ها را بسنجيم كه چه چیز به ما مى‌دهند و چه چیز از ما مى‌گيرند.
#روشهای_تربیت
#تربیت
@salehintehran