اللَّهُمَّ وَ كَمَا صَبَرَ عَلَى غَلِيظِ الْمِحَنِ وَ تَجَرَّعَ غُصَصَ الْكُرَبِ وَ اسْتَسْلَمَ لِرِضَاكَ‏ پروردگارا چنانكه آن بزرگوار در بلا و محنتهاى سخت صبر كرد و جرعه تلخ غصه‏ ها و رنجها را نوشيد و پيوسته تسليم مقام رضا و خوشنودى تو بود وَ أَخْلَصَ الطَّاعَةَ لَكَ وَ مَحَضَ الْخُشُوعَ وَ اسْتَشْعَرَ الْخُضُوعَ وَ عَادَى الْبِدْعَةَ وَ أَهْلَهَا و طاعتت را با اخلاص كامل و خضوع و خشوع صرف بجا آورد و با اهل بدعت و ضلالت به عداوت و مخالفت قيام كرد وَ لَمْ يَلْحَقْهُ فِي شَيْ‏ءٍ مِنْ أَوَامِرِكَ وَ نَوَاهِيكَ لَوْمَةُ لاَئِمٍ‏ و در راه انجام اوامر و نواهى تو ملامت خلق ابدا در او مؤثر نگشت.