. این قضیه ای است که در نهج البلاغه است موعظه اگر از جایی که واقعا خودش مستعد است برخیزد چه‌بسا موعظه او چندان در شخص اثر کند که آن شخص جان قالب تهی کند شبیه قضیه همام نهج‌البلاغه که جناب امیر دیدند همام خیلی گرفته بود به این توجه داشته باشید هر وقتی حالتان خیلی گرفته بود ناراحتید و گرفته اید می بینید یکی ازجا هایی که انسان باید به طرف موعظه حرکت کنند همین حال است جناب حضرت علی دیدن همام آمد خیلی رنگش عوض شده است خیلی گرفته است و هیچ در این وادی ظاهری نیست.بعد به محضر آقا عرض کرد که من را موعظه بکن و من نیاز به موعظه دارم آقا یک دو سه جمله‌ای به ایشان گفت و فرمود همام که حالش متغیر شده بود.سماجت کرد گفت آقا ادامه بدهید گفت من گرفتم آمده‌ام تا حرف بشنوم بعد حضرت امیر مطابق با فهمشان که به علم و سر و عدم داشتند یکی از خطبه‌های نهج‌البلاغه را به‌صورت موعظه بیان نمودند وقتی موعظه تا به بخش‌های وسط های این خطبه رسید حال همام برگشت گرچه صحبت‌های حضرت باید خیلی طولانی می‌شد ولی حال همام برگشت .راوی می گوید فصعقه همام و یک وقت دیدیم همام بلند شد چنان دادی کشید که با همان داد کشیدن جان داد جان تسلیم کرد این نشان می دهد که اگر موعظه کننده تامل داشته باشد و خوب تجلی کند در مقام موعظه اگر موعظه کند بر جان می‌نشیند و هم موعظه شنونده هم باید یک قابلیتی در خود به وجود آورد که وقتی این موعظه کننده دارد نقل می کند در او تاثیر می کند. ✅پست9⃣4⃣ _________________________ ⛔️ هرگونه نشر و کپی فقط با ذکر نام کانال جایز است. 🌿کانال نجم الدین🔰🔰 @samad10001 http://eitaa.com/joinchat/616366083Cbe84eb6ec0