✅ پیشنهادی به ناجا درباره کشف حجاب 1⃣ یکم. درباره حجاب دو سوال برای این روزها قابل طرح است. سوال اول اینست که چرا کشف حجاب داریم؟ اما سوال دوم اینست که چرا کشف حجاب نداریم؟ توضیح می دهم. تمرکز این متن برخلاف تصور رایج روی کشف حجاب نیست و بلکه روی حفظ حجاب است. سوال ساده است. این روزها که از عدلیه و نظمیه خبری نیست؛ چرا مردم کشف حجاب نمی کنند؟ مطابق نظرسنجی همشهری 79 درصد پاسخ دهنده ها معتقدند حتی اگر الزام قانونی هم نباشد باز هم حجاب شان را برنمی دارند. 7 درصد هم پاسخ ندادند و اظهار تردید کردند.  2⃣ دوم. مردم ما متدین اند. جامعه ما ایمانی است. بانوان ما در هر سطحی از حجاب آنرا حجاب می دانند. ولو در مصداق اشتباه کنند. به سخن ساده تر فردی با حجاب عرفی هم خود را با حجاب می داند و حاضر نیست مقابل خدا و دین او صف بکشد. 🔺 ضدانقلاب جاهل تصور می کرد شل حجابی در ایران یعنی تقابل با نظام؛ تقابل با دین. از این جهت تصور کردند اگر الزام حجاب برداشته شود مردم به یکباره کشف حجاب می کنند. حال آنکه حجاب در ایران امری فطری و از سر حیا و عفاف است. بدحجابی به معنای متعارف نیز از سر سبک زندگی غربی است نه خدای نکرده فرهنگ بی حیایی و بی عفتی. از همین رو پروژه ضدانقلاب شکست خورد. تا آنجا که یک روز به خود آمدند و متوجه شدند که همین بدحجاب ها مقابل آنها ایستادند. ✅ امروز هم برخلاف تصورشان می بینند که مردم حجاب شان را حفظ کردند و محلی به اینها نمی دهند. تا حالا می گفتند مردم حجاب نمی خواهند و مدعی رفراندوم بودند و الان متوجه شدند اکثریت مردم خواهان حجاب اند. با این توضیح برهنگی و کشف حجاب تعرض به حقوق اکثریت است. روشن است. 3⃣ سوم. تا اینجا مشخص شد جامعه ما عفیف و باحیاست. حالا یک سوال مطرح است. اگر برداشتن الزام حجاب سهمی در بی حجابی ندارد، چرا اصرار داریم قانون حجاب اعمال شود؟ پاسخ ساده است. علت اینست که ماجرا به اینجا ختم نمی شود. فرهنگ به مرور زمان تغییر می کند. اگر از آن صیانت نشود هیچ دلیلی ندارد فردا بهتر از امروز باشد. بنابراین نه اینجا و بلکه هرجای عالم برویم بالاخره یک مرزی برای حجاب قرارداد می شود و قانون از آن صیانت می کند. اساسا هیچ آدم عاقلی، تاکید می شود هیچ عاقلی اعمال قانون در مساله حجاب را مطلقا نفی نمی کند. مگر جریان هوسران و هرزه ای که همین ها نیز اگر پایش برسد برای خود و خانواده شان نسخه دیگری دارند. اما سوال اینجاست که حد و مرز الزام قانون کجاست؟ اینجاست که قانون، شرع و عرف را توامان می بیند. 4⃣ چهارم و اما یک پیشنهاد: نظمیه و عدلیه از انفعال خارج شوند. مساله حجاب مساله اول ما نیست اما قرار هم نیست اگر مساله ای اولویت نداشت مورد بی اعتنایی قرار گیرد. حجاب جزئی از دین است. حکم ضروری حق است. منطقا لازمست در کنار اقدامات فرهنگی و آموزشی، ساز وکار تذکر و نهی از منکر قانونی نیز طراحی شود. یک راه پیشنهادی اینست که ناجا خانم های معتقد، با انگیزه و با سعه صدر را در شهر مامور کند تا تذکر دهند. به هیچ ون و یا هیچ برخورد فیزیکی نیز نیاز نیست. ✅ کافیست بانوان پلیس مجهز به دوربین باشند. هرجا برهنگی و هرزگی و کشف حجاب دیدند کافیست تذکر لسانی دهند. اگر اصلاح شد که اغلب می شود هیچ و اگر اصلاح نشد بعدا متخلف به دستگاه قضائی فراخوانده شود و بدوا تعهد شفاهی و در مرحله بعد کتبی و در نهایت جریمه شود. حد و مرز تذکر را هم شورای عالی انقلاب فرهنگی تعیین کند که ناجا از برخوردهای سلیقه ای برحذر شوند. ✅خلاصه اکثریت مردم ما ایمانی اند و اهل دین و معنویت و اخلاق.  هیچ کجای دنیا آزادی عده ای حق تعرض به حقوق اکثریت ندارد؛ اینم استدلال حقوق بشری. استدلال دینی و قانونی اش بماند. لطفا اقایان مسوول به حکم مردم سالاری یا دموکراسی یا هرچه اسمش را می گذارند، قانون را اجرا و از خواست اکثریت صیانت کنند. مهدیان