ماه محرم، ماه حماسه و شجاعت و فداكاري است كه خون بر شمشير پيروز شد وقدرت حق، باطل را تا ابد محكوم كرد و داغ باطل بر پيشاني ستم‌كاران و حكومت‌هاي‌شيطاني زد، ماهي كه نسل بشر در طول تاريخ، راه پيروزي بر سر نيزه را آموخت، ماهي كه‌شكست ابرقدرت‌ها را در مقابل كلمة حق به اثبات رساند.
روش‌هاي بهره برداري از قيام عاشورا
حضرت امام (ره) مي‌فرمايد:
«كربلا و نام مبارك حضرت سيدالشهدا را زنده نگه داريد كه با زنده بودن او، اسلام‌زنده نگه داشته مي‌شود.»
ارزش‌هاي اسلامي در قيام عاشورا خلاصه شده است، چرا كه بي شك نهضتي‌مي‌تواند مشعل دار هدايت انسان‌ها گردد كه خود در بردارندة تمامي مرحله‌هاي كمال وسعادت انسان‌ها و پاسخ‌گوي نيازهاي فكري جامعه باشد.
از اين رو؛ پيش از هر چيز بايد ثابت شود كه قيام عاشورا، از جهت اسناد،ارزش‌هاي ناب اسلامي را داراست و پس از آن، بايد روش‌هاي استفادة از اين قيام‌مقدس در احياي دين و ارزش‌هاي حاكم بر آن بررسي گردد.
مراد از تبلور ارزش‌ها در قيام عاشورا، تدوين تمامي فروع و اصول اسلامي نيست؛بلكه مراد آن دسته از ارزش‌هايي است كه ماهيت و اساس دين بر پاية آن‌ها استوارگرديد.
اگر عاشورا و فداكاري خاندان پيامبر 6 نبود، بعثت و زحمت‌هاي جان‌فرساي‌نبي اكرم 6 را طاغوتيان آن زمان به نابودي كشانده بودند، و منطق ابوسفياني كه‌مي‌خواستند، خط باطلان بر وحي و كتاب بكشد و يزيد، يادگار عصر تاريك بت‌پرستي رابه خلافت و حكومت برساند كه به گمان خود با كشتن و به شهادت فرزندان وحي، اميداساس اسلام را برچيند و با صراحت بگويد: «لا خبر جاء ولا وحي نزل» و بنياد حكومت‌الهي را بركند. قيام جاودانة حسين (ع) آيينه تمامي كمال‌هاست و در برابر هر ضد ارزشي،ارزش جاودانه‌اي را پيش مي‌كشد؛ از يك سو، مفاهيم اخلاقي را، مانند ايثار، از خودگذشتگي، شجاعت، شهادت، صداقت و... معاني واقعي خود مي‌يابد، و از سوي ديگر،مفاهيم كلي اسلامي، از جمله حريت، انسانيت، مسلماني، فرهنگ اسلامي و... كه درگردباد توطئه‌ها به باد فراموشي سپرده شده بود.
نهضت مقدس عاشورا، آيينة تمام نماي اسلام است كه برنامة سعادت و كمال‌انسان را در خودش دارد.
حادثة امام حسين (ع) گويي، مانند نمايش احساس، پرخاش‌گري، و تراژدي ووعظ و عشق الهي، مساوات اسلامي و عواطف انساني، همه در آخرين اوج به وسيلة‌قهرماناني مختلف از پير و جوان، زن و مرد، آزاده و برده، به وجود آمده و همة ابعاد اسلام راهم نشان مي‌دهد.
قيام عاشورا ميراثي گران‌بها است كه تمامي ارزش‌هاي مورد نياز جامعه را در خودفراهم آورده است و مي‌تواند با معارف زلال خود راه‌هاي سعادت را به انسان‌ها بنماياند.
بي ترديد، دنياي اسلام در عصر حاضر، دچار انفعال و ركود است و فقط الگوهاي‌صحيح و دستورالعمل‌هاي دقيق مي‌تواند، راه سعادت را براي آن هموار كند؛ گرچه تاكنون نتوانستيم آن گونه كه بايد و شايد ارزش‌هاي عاشورا را به جامعه‌هاي جهاني‌بشناسانيم و انتقال دهيم.
افسوس كه شيعه بيشتر بر مصايب عاشورا گريست و كمتر در مسائل عاشوراانديشيد. شيعه عاشورا را نگه داشت، ليكن درست نشناساند. آفرين بر او كه نگاه داشت و
دريغا از او كه نشناساند، و اين در حالي است كه قيام عاشورا در هر قطره‌اش شعوري ناب وقوي و محتوايي ژرف و غني و مكتبي آموزنده و انساني و ترتيل خون‌بار آيات قرآني وسجدة مترنم و نوراني و سيل حيات آفريني و اخلاقي و حماسة پويا در آهنگ بشري‌است.
ما همواره كوشيده‌ايم، نام عاشورا را زنده نگه داريم، اما هدف و انگيزة زنده نگه‌داشتن عاشورا را فراموش كرده‌ايم. البته گاه به بيان اهداف و انگيزة قيام امام حسين (ع)نيز پرداخته‌ايم، اما اين تلاش به جهت اقدام نكردن براي تطبيق آن‌ها با شرايط جاري‌جامعه و جهان، كارايي چنداني نداشته است.
از سوي ديگر، شيعه قيام عاشورا و درس‌هاي آن را همواره در محدوده قلمرو خودبيان كرده و كمتر كوشيده است كه به آن رنگ جهاني بدهد، در حالي كه اين قيام در دل‌خود، درس‌هايي دارد كه مي‌تواند نوع انسان را به سر منزل كمال برساند.
قيام عاشورا، هم‌چون سلاحي نيرومند و كارآمد در دست ماست، اما نمي‌دانيم‌چگونه از آن بهره ببريم.