جعفر بن محمّد صلوات الله و سلامه عليهما : «مَنْ مَاتَ مُنْتَظِراً لِهَذَا الْأَمْرِ كَانَ كَمَنْ كَانَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ لَا بَلْ كَانَ بِمَنْزِلَةِ الضَّارِبِ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ ص بِالسَّيْفِ». (اثبات الهداة، ج۵، ص٨۶) مفضل‌بن‌عمر می‌گوید: شنیدم امام صادق علیه‌السلام می‌فرمود: «کسی که در حال انتظار فرج صاحب‌الامر از دنیا برود نه‌تنها مثل کسی است که با امام قائم، در کنار او و در اردوگاهش است، بلکه همچون مجاهد جنگاوری است که در رکاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله شمشیر می‌زند». عیدمان آغاز شد، آمد بهارِ واقعی دل به آرامش رسید از این قرارِ واقعی ماه رؤیت شد در آغوش امام عسکری(ع) دل شد امشب صاحبِ دلدار و یارِ واقعی پر شد از عطر گل نرگس تمام سامرا تا به دنیا آمد آن امیدوارِ واقعی نیمۀ شعبان رسید و وای بر من! برنگشت... اسم و رسمم باز هم شد شرمسارِ واقعی جشن میلادش کنار کعبه میشد دیدنی انتظارم بود اگر یک انتظارِ واقعی توبه هایم با دعای عهد بالا میرود میدهم جان پایِ این قول و قرارِ واقعی عاقبت می آید و والله دارد لذتی در کنارش زندگی در روزگارِ واقعی @samen_pirbakran