🌹🌹🌹🌹🌹 ✍🏻در نقل‌ها آمده است: 🌹أَنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهماالسلام کَانَ إِذَا جَلَسَ فِی الْمَکَانِ الْمُظْلِمِ یَهْتَدِی إِلَیْهِ النَّاسُ بِبَیَاضِ جَبِینِهِ وَ نَحْرِهِ هر گاه که امام حسین علیه‌السلام در یک مکان تاریکی می‌نشست،مردم به جهت نورانیت پیشانی و گلوی آن حضرت،به سمت او می‌آمدند. 🌹و إذا تَكلَّمَ رُؤِيَ النّورُ يَخرُجُ مِن بَينِ ثَناياه و لَم يَكنْ يَمُرُّ في طَريقٍ فَتَبِعهُ أحَدٌ إلّا عَرَفَ أنّهُ سَلَكه،لِطِيبِ رائِحتِهِ. چون آن حضرت،لب به سخن باز می‌نمود،از بین دندان‌های مبارک آن حضرت نور می‌درخشید و از هیچ راهی عبور نمی‌کردند جز اینکه هر که از آن راه می‌گذشت،بوی خوش آن حضرت را استشمام می‌کرد و یقین می‌کرد که امام حسین علیه‌السلام از این راه عبور کرده است. ✍🏻در نقلی دیگر آمده است:رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 🌹اِنّی اَشُمُّ رائِحةَ الجَنّةِ مِن الحُسینِ عَلَيْهِ‌السَّلَام من بوی بهشت را از حسین علیه‌السلام استشمام می‌کنم. 📚بحارالانوار،ج۴۴ص١٨٧ 📚موسوعة کربلاء،ج١ص١٧١ 📚سحاب الدموع،ج٢ص١١۴ https://eitaa.com/samsam_almontaghem