🔸 إبْراهيمُ بْنُ الْعَبّاسِ قالَ: وَ كانَ [اَبُوالْحَسَنِ الرِّضا] عليه السلام كَثيرَ الْمَعْرُوفِ وَ الصَّـدَقَةِ فى السِّـرِّ وَ أكْثَرُ ذلِكَ يَكُونُ مِنْهُ فى اللَّيالى المُظْلِمَةِ، فَمَنْ زَعَمَ أَنَّهُ رَأى مِثلَهُ فى فَضْلِهِ فَلا تُصَـدِّقُوهُ. 🔹 ابراهيم بن عباس مى‌گويد: امـام رضا عليه السلام صاحب احسان و صدقه نهانى بود و در بيشتر اوقـات در شبهاى تاريك اين عـمل را انجـام مى‌داد، و هر كسى گمان كند كه در فضـيلت هـمانند او را ديده است هـرگز او را تصـديق نكنـيد. ----------- 🔸 الكافي عن أحمد بن محمّد بنِ أبي نَصرٍ : ذَكَرتُ للرِّضا عليه السلام شيئا فَقالَ : اصبِرْ ؛ فإنّي أرجو أن يَصنَعَ اللّه ُ لكَ إن شاءَ اللّه ُ ثُمّ قالَ : فوَ اللّه ِ ما أخَّرَ اللّه ُ عنِ المُؤمنِ مِن هذهِ الدُّنيا خَيرٌ لَهُ مِمّا عَجَّلَ لَهُ فيها . ثُمّ صَغَّرَ الدُّنيا و قالَ : أيُّ شيءٍ هِيَ ؟! ثُمّ قالَ : إنّ صاحِبَ النِّعمَةِ على خَطَرٍ ؛ إنّهُ يَجِبُ علَيهِ حُقوقُ اللّه ِ فيها . و اللّه ِ، إنّهُ لَتَكونُ علَيَّ النِّعَمُ مِن اللّه ِ عَزَّ و جلَّ فما أزالُ مِنها على وَجَلٍ ـ وَ حَرَّكَ يَدَهُ ـ حتّى أخرُجَ مِن الحُقوقِ الّتي تَجِبُ للّه ِ علَيَّ فيها فقلتُ : جُعِلتُ فِداكَ، أنتَ في قَدرِكَ تَخافُ هذا ؟! قالَ : نَعَم، فأحمَدُ ربِّي على ما مَنَّ بهِ علَيَّ . 🔹 الكافى ـ به نقل از احمد بن محمّد بن ابى نصر ـ : مطلبى را به عرض امام رضا عليه السلام رساندم. حضرت فرمود : شكيبا باش؛ زيرا اميدوارم كه خداوند، برايت كارسازى كند ان شاء اللّه. سپس فرمود : به خدا سوگند، آنچه خداوند از اين دنيا براى مؤمن به آخرت اندازد، برايش بهتر از چيزى است كه در همين دنيا به او دهد. حضرت سپس دنيا را تحقير نمود و فرمود : دنيا چه ارزشى دارد؟! آنگاه فرمود : شخصِ برخوردار از نعمت در معرض خطر است؛ زيرا خداوند در آن نعمت حقوقى را بر او واجب گردانيده است. به خدا قسم، گاهى اوقات خداوند عزّ و جلّ به من نعمت هايى مى‌دهد و من پيوسته نسبت به آنها بيمناك و نگران هستم ـ و دستش را تكان داد ـ تا اينكه از حقوقى كه خداوند در اين نعمت ها به گردن من دارد بيرون آيم من عرض كردم : فدايت شوم، شما با چنين مقام و منزلتى كه داريد، اين چنين مى‌ترسيد؟! فرمود : آرى، و پروردگارم را در برابر نعمتى كه به من ارزانى داشته است مى‌ستايم. ----------- 🔸 عبدُ اللّه ِ بنُ الصَّلتِ عَن رَجُلٍ مِن أهلِ بَلخَ : كُنتُ مَعَ الرِّضا عليه السلام في سَفَرِهِ إلى خُراسانَ، فَدَعا يَومًا بِمائِدَةٍ لَهُ، فَجَمَعَ عَلَيها مَوالِيَهُ مِنَ السّودانِ وغَيرِهِم ، فَقُلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ، لَو عَزَلتَ لِهؤُلاءِ مائِدَةً ، فَقالَ : مَه ! إنَّ الرَّبَّ تَبارَكَ وتَعالى واحِدٌ وَالاُمَّ واحِدَةٌ والأَبَ واحِدٌ ، وَالجَزاءَ بِالأَعمالِ 🔹 عبداللّه بن صلت به نقل از مردى از اهل بلخ مى‌گويد: در سفر امام رضا عليه السلام به خراسان، همراه ايشان بودم. روزى دستور داد برايش سفره بگسترانند و همه غلامان خود را از سياه گرفته تا ديگران بر سفره گرد آورد. عرض كردم: قربانت گردم، كاش، سفره ايشان را جدا مى‌كردى. امام عليه السلام فرمود: دست بردار، خداوند تبارك و تعالى يكى است و پدر هم يكى و مادر هم يكى و پاداش به اعمال است. ----------- 🔸 روزی غلامان حضرت امام رضا (علیه السلام) میوه ای را نیم خورده بیرون انداخته بودند، امام رضا (علیه السلام) ناراحت شده و به آنان فرمود: « ان کنتم استغنیتم فان اناسا لم یستغنوا، اطعموه من یحتاج الیه » 🔹 اگر شما سیر شده اید و به آن نیازی ندارید، عده ای از مردم به این میوه محتاجند آن را به کسانی که نیاز دارند بدهید. #آیات #احادیث .: ایتا | سروش | روبیکا | بله :. 🌐 SamteKhoda3.ir